vefatının üzerinden 2 koca yıl geçmiş büyük üstad. daha dün gibi. ne kadar çabuk unuttuk. gözden ırak olan gönülden de ırak olmamalı. büyük sanatçılar, üstelik böyle büyük eserler bırakanlar bu kadar çabuk unutulmamalı.
büyükçekmece belediyesi unutmamış, 110 çocuktan oluşan bir koroyla büyük ustanın şarkılarını seslendirmiş.
gönüllere bizimkisi bir aşk hikayesi şarkısı ile taht kurmuş olsa da bin parçayım hasretinle şarkısını daha çok beğendiğim sanatçımızdır. bir çok şarkısı eşliğinde içilebilir.
En güzel şarkılarını Beşiktaşa ve fenere vermiş, Galatasaraya ise iğrenç bir şarkı yapmış Galatasaraylı.. Sanatçı dediğin böyle olur işte, kin gütmüyor ezeli rakiplere.. Sanatçı gibi sanatçı işte..
kendisi koyu bir galatasaray taraftarı olmasına rağmen bir aşk hikayesi parçasını beşiktaş tribünlerine, mor menekşe parçasını da kendi takımı ile dalga geçileceğinin bile bile fenerbahçe tribünlerine telif istemeden vermiştir. konuyla ilgili de: "Bizi hakkıyla yendiler, rica ettiler ben de verdim. küfredeceklerine şarkı söylesinler. orada ince bir zeka vardı. ‘bir mahzun mor menekşe, ağlıyor mu ne’ meselesi naif bir yaklaşımdı. ücret alsam olmazdı, bir galatasaraylı olarak birine bir şey satmış olurdum." demişti. büyük adamdı vesselam. şarkılarından, sanatından bahsetmeye gerek bile yok zaten. mekanın cennet olsun üstad.
Aristo der ki mutluluk sadece haz hissetme hali değildir, insan doğru zamanda üzülüp doğru zamanda eğleniyorsa o insan mutludur.
işte benim üzülmeye, hakkıyla üzülmeye ihtiyacım olduğunda yanımda olan bu güzel insan, türk müziğinin büyüklerindendir. Barış manço var, kayahan var, daha bir kaç kişi var diyebileceğimiz bir grupda o bir kaç kişinin dahi değil cümlü içinde kendi grubunun efendisidir.
