sofrada kavurmayı ekmek arasına koyup bir güzel mideye indiren adamın, aslında kavurmanın da bir insan olduğunu(bir dakika ne insanı) hatırlayıp ondan özür dilemesidir.
bayramın ilk günü, kavurma dolu ekmeği ağza götürme esnansında bu et taneciklerinin az önce tüylü besili tombul bir koyuncağız olduğunu ve gözünün içine baktığını hatırlamak suretiyle, içine girilen psikolojik bunalım sonucunda söylenen söz öbeği.
