Geçenlerde kuzenim yemek yememek için çok direnmiş , boğazını yırtarak " yemiycem işte yemiycem " diyerek bağırmıştı. Annesi filan da onu susturamayinca insanlar yavaş yavaş rahatsız olmaya başladı. Kuzenimde üç yaşına yeni girmişti o zamanlar. Baktım olay büyüyor " eğer tabağındakilerden birazını yersen birlikte Kavunlu dondurma yapıcaz " dedim . Oradakilerin gazıylada tüm tabağını bitirdi yavrucak.
Bitirdide saat olmuş 22.30 ben nerden bulayım bakkalı.
Dondurma yapmasını bilirimde Kavunlusunu hiç yapmadım. Benim kuzene de verdik bi söz .
Gittik mutfağa onunla beraber kavun kestik . Ona küçük bi dilim kesip üstüne de buz parçalayıp koydum. Son olarak ta meyve sosu koyunca ne kadar sevindi bizimki anlatamam.
Bide gidip herkese " bakın bu benim kavunlu dondurmam " diye övünmesi var.
Dondurmaların en lezzetlilerindendir. En son alanyada yemişliğim vardı. Yok böyle bir lezzet zaten diğer masalara kafamı çevirip baktığımda herkesin önünde kavunlu dondurma vardı ee millet ağzının tadını biliyor.
