oralı bir amcamın, sporcular için yaptığı şirin bi işletme bulunduran yayla *. bu amcam değirmende elektrik üretir, alabalık yetiştirir, muhlama pişirir. dağcılar, paraşutçuler vs burdaki tv sayesinde çektiklerini izlerler. bir de barakalar mevcuttur burda konaklamak için, duvarları okunasıdır, anı doludur.
(bkz: aşağı kavron)
(bkz: yukarı kavron)
Kaçkar zirvesi öncesi son yerleşim yerleridir, aşağı kavron, yukarı kavron diye ayrılır. yanılmıyorsam rakımı 2663 dür. Abdullah Özcan abimizin (Her zaman orada mıdır bilmiyorum.) kahvehanesinden çay içmeden gitmek olmaz.
ayderden yukarı çok bozuk bir yoldan cıkalan göye orda dereye girmeyi hedefleyerek aldıgımız havulularla arabadan inincde üşümemek için şal gibi sarındıgımız mükemmel yer. oksijen o kadar boldurki şehirde yaşayan biri olarak orda 2 dakika hareket edin kıpkırmızı kesiliyorsunuz.
ayder yaylasında kaldığınız dandik pansiyonun önünden her sabah yükselen yaylalara göllere,yaylalara göllere sesine kulak verip ulan bi bakalım şu yaylalarda ne varmış deyip atladığınız minibüsün okuduğuma göre varacağı son yermiş.yolculuk boyunca organlarınızın yer değiştirmesine aldırmayıp ağzınız bir karış açık hiçbir güzelliği kaçırmayayım diye çırpınışınız çalan karadeniz şarkılarına karışır.vardığınızda bir karpostalın içine yerleşirsiniz.karlı dağlara mı koşsam,akan ırmağa mı karışsam diye düşünürken kendinizi ırmağın içinde karlı dağlara yürürken bulursunuz.kafası daima bozuk olan sisler adeta size mühlet vermiştir dağları tüm ihtişamıyla görün diye çünkü hemen ardından yavaş yavaş yamaçlardan çağlamaya başlamışlardır.hasılı bir görenin bir daha dünya gözüyle acaba kaç zaman sonra daha görürüm diye düşüncelere daldığı harikalar diyarıdır asla yazılmaz solunur.
ayder yaylasından engebeli yollar yüzünden 2 buçuk saatte anca gidebileceğiniz fakat gittiğinizde de işin bitmediğini öğreneceğiniz yerdir. ancak tepeye çıktığınızda tam yedi adet mükemmel gölle karşılaşarak içinizde ki bütün yorgunluğu alan yayladır.
