muhteşem bir kitap. polisiye/gerilim türünü seven herkesin mutlaka okuması gereken kitap. konusu kısaca şöyle: Kabzasında bir haç olan bıçakla öldürülmüş bir adam.Üstelik yanı başında bir Kutsal Kitap açık bırakılmış, satırlardan birinin altı adamın kanıyla çizilmiş ve kitabın kenarına bir azizin adı düşülmüş. Kavim de olaylar böyle başlıyor işte.
son dönemlerde dan brown tarzına (gerek hristiyan tarikatlar gerekse bilmeceler) olan ilgiden dolayı rating kaygısıyla buna benzer yapılmış hissine kapıldığım, kurgunun fena olmadığı ancak sonlara doğru artık katilin kim olduğunun anlaşıldığı,bir amerikan romanından farklı olarak daha geniş psikolojik tahliller bulunan bir ahmet ümit romanı.
korsanlara en çok para kazandıran kitapların başında gelen eserdir. okunmasını şiddetle tavsiye ediyorum. aralara sıkıştırılmış mükemmel betimlemeler var.
okuduğum ilk polisiye romandır ve gerçekten iyi bi secim olduğunu düşünüyorum. cünkü kitap gerçekten çok başarılı bir şekilde kaleme alınmış ve bir solukta okunacak bir eserdir. herkese tavsiye ederim.
polisiye roman türünün türkiye'deki en önemli üreticisi ahmet ümit'in diğer kitapları gibi şiddetle tavsiye ettiğim son romanı.
cinayetlerle örülü güzel bir kurgu ve bu kurgu içerisinde boğulmayan edebi değerinin yanı sıra;
yakın tarihimize ve toplumsal mirasımıza dair dişe dokunur mesajlar vermesiyle de değerini artıran bir kitaptır.
mart2006 tarihinde çıkan ve bir okunuşta bitirilen ahmet ümit eseri.romanın konusu ise şöyle;Kabzasında bir haç olan bıçakla öldürülmüş bir adam... Üstelik yanı başında bir Kutsal Kitap açık bırakılmış, satırlardan birinin altı adamın kanıyla çizilmiş ve kitabın kenarına bir azizin adı düşülmüş...
"Kavim"'de olaylar böyle başlıyor işte. Komiser Nevzat, yardımcısı Ali ve Zeynep de olayı çözmek için hemen harekete geçiyorlar. Ahmet Ümit'in beklenen yeni romanında gizemli olaylar çerçevesinde işlenen cinayetleri aydınlatmaya çalışıyor kahramanlarımız. Hıristiyanlık, Süryanîlik, Arap Alevîliği gibi dinî konuların da rol oynadığı, istanbul'dan Mardin'e uzanan, devletin derinliklerinde kurulmuş yanlış düzene çarpıp geri tepen ilginç bir soruşturma bu. işlenen cinayetler gizemli ve çarpıcı, ama kahramanlarımızın soruşturma sırasında karşılarına çıkan gerçekler daha da çarpıcı. Çok heyecanlı, gerilimli bir polisiyeyle karşı karşıyayız, orası kesin. Ama bu polisiye bize Türkiye'nin yakın geçmişi ve bugünüyle ilgili de çok şey söylüyor. Yani, Ahmet Ümit yine çok katmanlı ve çok sesli bir romana imza atıyor. "Kavim", hem polisiye severleri hem de tüm roman severleri mutlu edeceğe benziyor.
"konusu alıntı"
ahmet ümit okumamış birine anlatması zor olacak bir roman. polisiye denildiğinde bazılarımız sadece şiddet ve bir dayanağı olmayan hikayeler anlıyor, bazılarımızsa sadece sürükleyicilik, gizemli katiller ve sürpriz finaller bekliyor. oysa ahmet ümit ; her ikisinden de farklı bir yere oturuyor. edebiyatın gücünü, istanbul' un gizemini ve bizden insanların, sıradan hayatlarındaki sırları ve içimizdeki saklı vahşeti anlatıyor. kavim' de en çok sevilen karakteri başkomiser nevzat ve yardımcısı ali' yle buluşturuyor yine bizi. ve kaarkterlerini anlatmakla kalmıyor, odalarımıza, düşlerimize ve korkularımızın dibine kadar sokmayı başarıyor..
ahmet ümit in en güzel romanlarından biri. bir solukta okunacak romanlar vardır ya işte kavim böyle bir kitap. polisiye türünde birbirinden başarılı roman yazan ahmet ümit yine bu romanıyla ne kadar iyi bir yazar olduğunu ispatlamıştır.
edit: bu entry kötü oylanmıştır. üçüncü şahıslara duyurulur. *
Dediler; kavminin bir adı var mı?
Adı bir değil çok, bu da bir ar mı?
Türkiye devletim, Türklük milletim;
Cinsinin çokluğu Türk'e zarar mı?
Hun yanlış bir tabir, "Koyun" danım ben,
Moğol'dan değil, Türk soyundanım ben;
Türkler'in içinde meki'im belli;
Oğuz'ili; "Kayı" boyundanım ben.
Ne kadar Türk varsa bugün cihanda,
Burada ki hasra var meyli, vicdanda,
Dili dilimdendir, dini dinimden,
Olacağız biz hep aynı vatanda.
"Karacık" dağından, "Kıbçak" çölünden
Gelen atalarım gibi Türk'üm ben
Bana yol gösteren benden olmalı;
Olamaz Türk'e baş, Türk'üm demeyen
Osmanlı kalamaz Türk!ü sevmeyen.
