küçükken, insanın arkasında güvenebileceği birilerinin olması çok önemliydi. çoğu kişi abisine, babasına veya mahallenin abisine güvenirdi. en ufak bir kavgada murat abiiiii şu çocuklar bize sataşıyor denirdi. o da gelir 1-2 pataklar gönderirdi. yalnız bunların bir özelliği vardır ve sigara içerler. sigara içtikleri zamanda kavgaya çağırırsanız, kalıplaşmış bir olay olur.
- murat abi şu çocuklar bize sataşıyor.
+ (elde sigara) naptınız da sataşıyorlar
- bişey yapmadık abi bak sercan'ı dövecekler ordalar bak bak
+ (sigaranın sonlarına doğru gelinmiştir) şu çocuklar mı?
- evet
+ (sigaradan son kez gözler kısılarak çekilir, yere atılır, üstüne basılır, ayak sağa sola döndürülür-söndürme amaçlı-) yürüyün bakam. amına koduklarım siz kimsiniz lan?
ah işte böyledir arkadaşlar. o kavgaya giderkenki sigarayı bitiriş biçimi onların vazgeçilmezidir. onlar öyle yaptığı zaman da çok sinirli gözükür çocukların gözünde. sanki öldüresiye döveceklermiş gibi giderler.
not : abi değil ağabey biliyorum fakat metnin akışını bozuyordu.
