az sonra karşısındakini çok sağlam döveceğine iişkin ilk sinyalleri vermeye başlamış adamdır. genelde;
- tartışma sırasında bağırıp-çağırıp, yaygara yapmaz.
- akıllı ol, artislik yapma, hareket yapma hareketin kralını görürsün şeklinde kısa ama özlü cümleleri sık kullanır.( küfrettiği pek görülmemiştir. )
- daha önce defalarca sokaklarda dövüşmüştür. tecrübelidir.
- bıçak, jilet, ateşli silah kullanmaz. yakın dövüşün hastasıdır.
- daima ilk vuran o dur. ( kafayla açılış yapmayı çok sever.)
- kesinlikle elini korkak alıştırmamıştır. vurdumu ses gelir.
- kavgadan önce vaatlerde bulunur. ( misal; senin ağzını-burnunu kıracam. kırar da.)
- blöf yapmaz. o ceket çıkarıldıktan sonra dövüşmeden tekrar giyildiği görülmemiştir.
- netice itibariyle laf değil icraat adamıdır.
yumruk atmadan önce sıkılmış elinin orta parmak eklemini hafif ileri çıkarıp ona öpücük konduran türk değildir bu zira ceketini düşünen kahraman olamaz memati! *
kavgayı kazanacak olan kişidir. Ağır abidir kendisi. Sessiz sedasız iki güzel hareketle rakibini yere serer. kavgadan önce konusmaz hakaret etmez. direk olaya girer.
malesef fos çıkanlarıda görülmüştür. psikolojik kavgada 1-0 öne geçince rehavete kapılıp maçı 2-1 kaybeder, o buruşmamış ceketi de burnu kanayan abinin omuzlarına atılır, yürümekte zorluk çektiği için koluna iki kişi girer ve hastaneye gider. yine sessizdir ama, dayağı da efendi gibi yer.
iki parmağının uçuyla, kemik gibi parmağıyla beyaz gömleğini sıyırır ardından. cebinden çıkardığı tespih ile rakibinin kafasına vurarak psikolojik baskı yapar.
