kiminle nerede kavga ettiğinize göre değişir. örneğin nişantaşında yeni açılan bir kafede nefis bir akşam yediği yedikten sonra türk kahvesi isteğim, "efendim konseptimize uygun olmadığı için yok" yanıtını alınca, garsona yüksek sesle "sıçarım konseptinize" diye bağırmış ve gelen müdüre de aynısını söyledikten sonra menüyü yere atıp üstünde tepinmiştim.
-hadi hadi vursana hııı vursana bi daha?
+lan oğlum git.
-ne oldu yemiyo mu heh? vuruyum mi sırtına he?
+oğlum bak git oğlum bak git.
-ne olucak bi şey mi olucak?
+ya sabııır ya sabıırrr.
-hadiiii(ve kemeri yere vurur)ağğğğğhh ığğğğğğhhhh oooğğğhhh ağğğhhhhhh ığğhhhhhh
-sen kimsin lan
+asıl sen kimsin lan
-kime güveniyon lan sen
+sen kime güveniyon lan
-adam mısın lan sen
+asıl sen adam mısın lan
-indir lan o elini
+lan eline koluna sahip ol!
-laayyyyn!
+hıaaaağğğğ!
senin ananı avradını ... ... ... diye başlayıp hiçbir zaman bitemeyen sözlerdir. ya içten bi kafa atarsınız bu lafı söylerken, ya da candan bi yumruk yersiniz ağzınızın üstüne. yani her durumda yarım kalır...
- indir o eli
+ indirmiyorum lan
- indir bak güzel kardeşim efendi efendi konuşalım
+ hassiktir lan
- çaaaaaaaattttt
+ aaaaahh
- çuuuutttttt
+ uffff hemen ne vuruyon abi tamam indirdim..
- siktirin gdin şimdi burdan
+ niye gidecekmişiz
- lan bak hala konuşuyo gel lan buraya
+ ya tamam abi soruyorum niye diye sadece tamam gittik
- at kafaları sizi..
