kavga etmek hiç bir zaman bir marifet değildir ama gerektiği yerde'de kavga edememek bir korkaklıktır. her şeyi sevgiyle, konuşarak ve barışla çözebileceğine inanan, hiç bir zaman net tavırlarını ortaya koyamayan hassas ve pasif bünyeli silik insanlardır.
anlam olarak açık olmamakla birlikte insanların aklına ilk gelen "fiziksel olarak canım yanar diye yumruk yumruğa kavga etmekten korkan insan"dır.
her insan aynı cesarete sahip olmayabilir. anlayışla karşılamak lazımdır. sanılanın aksine çok fazla dayak yemez. çünkü kavga çıkabilecek ortamlardan sakınır, kavga çıkarmamak için alttan alır. zaten karşısındakinde biraz erkeklik varsa bu tip bir insanı dövmeye kalkmaz.
kavgada bazı insanlar kabul etmek istemese de zihinsel bir rahatlık olur. ayrıca bu rahatlama hissinden uzak olan insandır.
arkası olmayan insandır. zira ben bu yaşıma kadar bire bir dövüşüp, akabinde kazanan zaferini mütevazilikle güzelleştiren, kaybedende yenilgiyi kabul edip, oradan giden insanlar görmedim.
- sadece 25 kişimi toplayabildin?
+ ne o korkmadınmı?
- mermim daha fazla niye korkayım
+ silah taşımak erkekliğe sığmaz dostum. seni delikanlı bilirdim
- de get!
evet benim bu.sebebi ise muhallebi çocuğu veya kavga etmeyi bilmediğimden değil.2 sene sokak dövüşü eğitimi aldım mahalleden.ama kavga etmekten korkarım çünkü kavga kalıba,kasa değil tamamen tekniğe bağlı.mesela hatırlıyorum lisede kavga olmuştu.böyle biri kaslı kalıplı insan azmanı,diğeri ise sıska kara kuru bi çocuk.hadi kavga başladı herkes dalga felan geçiyor bu çocukla.çocuk geldi bu insan azmanının dalağına ve suratına bir diz attı.diğeri yere yığıldı zaten çocuğu tutmasak orda öldürebilirdi bile.ya da adamın ters bir yerine vurdunuz ve adam oracıkta öldü.ömür boyu vicdan azabı kalacak üzerinizde.yani kavga etmekten korkan insan korkak değil tam aksine aklı başında bir insandır.sonuç olarak türkiyeden bahsediyoruz.1 kişiye 25 kişi dalanlar var.O yüzden sevdiklerinizi düşünün ve artistlik yapcam diye arkanızdan ağlayan insan bırakmayın.
