bundan 3-4 yıl önceydi. lise sondayım o zaman. okula geliyorum servisle. ama bir gariplik var o gün. bakıyorum millet okula değil de ters yöne doğru ilerliyor. geldik okula. hiç olmadığı kadar sessiz, bir garip koca lise. hocalarda garip bakışlar, kıyıda köşede sessiz konuşuyorlar kendi aralarında.
hiç bir şey anlamadım inanın, sadece garipti okul o gün. sonra samimi olduğum bir hocama rastladım. hocam dedim, ne oluyor ? adam net konuştu, "ahmet'le cihan vurulmuş" dedi. anlamadım ki ben hiçbir şey. "birşey olmuş mu?" dedim mal gibi. adam yine net konuştu: "ölmüşler" dedi. "tamam" dedim sadece, sınıfın yolunu tuttum. derse girdim, oturdum arka sıradaki yerime.
bikaç kişi gariplik sezdi, ne oluyor ne bu hal diye sordular. konuşmadım. dank etti, arkadaşım lan bunlar benim. sonra durumdan haberi varmış gibi görünen bir arkadaşı gördüm. sınıftan çıkıp koşmaya başladık. inanmazsınız, okuldan hastaneye kadar ağlayarak, hiç konuşmadan koştuk iki tane lise çocuğu.
sonra hastaneye geldik, kalabalık çoktu bahçede. oturduk bi kenara, doktor gelecek falan dendi. ama herkes telaşlı.
sonra bir kadın geldi yanımıza, "cihan'ın halasıyım ben ne olmuş çocuklar?" dedi. onu da aramışlar demek ki. konuşamadık biz, tam o anda doktor geldi bahçeye. "yakınımısınız? başınız sağolsun" dedi doktor kardeşim ahmet'in halasına. öğrendik daha sonra, cihan da ölmüş.
zaman geçtikçe olayın neden olduğu konuşulmaya başlandı tabi ki. öğrendik.
bizimkilerle aynı yaşlarda orospu çocuğunun teki, burda açıklamama değmeyecek ucuzlukta bir mesele için eline silah alıp karşılarına çıkmış ahmet ve cihan'ın o gün okula giderken. cihan'ı ilgilendiren bir meseleymiş. ahmet'le cihan öyle samimi arkadaş falan değiller, okul yolunda karşılaşmış yürüyorlarmış sadece. neyse eli silahlı it dikilmiş karşılarına. ahmet'e "işim cihan'la, karışma yoksa seni de vururum" demiş. ahmet karışmış, yapma demiş. hangimiz demezdik ? 3 kurşun ahmet'e, 4 kurşun cihan'a. bir dolu da her aklıma geldiğinde bana sıkıyor o orospu çocuğu, ayrı.
ahmet o gün kavgadan korksaydı eğer, bugün yaşıyordu. 16 yaşındaydı ahmet, 17 cihan.
bahanesi olan erkektir. dayak yiyeceğin aşikarsa bunun erkeklikle bir alakası kalmamıştır. artık olay aptallık-akıllık merhalesine geçmiştir. seçim sizin.
hayatla asla yüzleşemeyecek olan erkektir. kavga iyi bir şey olarak sayılmaz ama gereklidir. yolda yürürsünüz laf atarlar kavga etmeniz gereki. iş yerinizde devrecilik uygularlar hakkınızı korumak için kavga etmeniz gerekir, hiç suçunuz yokken size gıcık olduğu için üzerinizi gelirler. ne kadar alttan alırsanız alın işe yaramaz. kavga etmeniz gerekir kız arkadaşınıza tacizde bulunurlar kavga etmeniz gerekir. kötü insanlar kibarlıktan anlamazlar hakkınızı savunabilmek için kavga etmeniz gerekir. içinde bulunduğumuz çağda insanlar iyi niyetli değil iyilikten, kibarlıktan anlamıyorlar maalesef kavga iyi bir şey değil lakin gerekli. örnekler çoğaltılabilir kavga sizi kötü bir insan yapmaz sadece kötü insanlara gerekli cevabı vermenizi sağlar. bu sizi kötü bir insan yapmaz haksızlık karşısında eğilen hakkıyla beraber şerfini de kaybeder.
Yediğim dayak ve attığım dayak neticelerinde,şunu açık yüreklilikle söylemeliyim ki(istatistik konuşuyor) kavga önce si diklenen %80 sopa yiyerek meydandan ayrılırken diklenmeyen %20 lik kesim den ağır dayak yeme ihtimaliniz yüksektir.korkmayın rakamlar ortada ben yine bi şansınızı deneyin derim.
belkide korkan değil ancak çok zorda kalmadığı sürece mantıken seçmeyen, diğer seçenekleri kullanan erkektir. genelde yapacak hiçbir şeyi olmayan, kendisini kanıtlayabildiği tek şey kavga ve kaba kuvvet olan erkekler direktmen kavgayı seçerler.
vücuda alınan darbelerin birkaç yıl sonra çeşitli hastalıklarla kendisini kötü durumlara düşüreceğini akıl edebilen adamlar "gereksiz" kavgalara girmez. ülkemiz şartlarından dolayı "adaletini kendi aramak zorunda" olan insanlar veya kendini savunmak zorunda olan insanlar sık görülüyor. yinede ölüm kalım meseleleri olmadıkça kavgadan kaçınmak en akıllıca davranıştır.
Korkmak degil elbette bazen tepesi atiyor insanin ama son care gormek diyelim biz.
Kavga etmek cidden vahsicr be insanlik disi bir sey.
Hele bu devirde sudan sebeplerle insan bicaklanabilir, vurulabilirken kavganizda sizin olsun, en buyuk de siz olun..
genelde trafikte ben arabadan inene kadar korkmayan lakin şöyle bir dik durduğumda bir anda aklı başına gelip çark eden erkektir. ulan kavga etmeyeceksek ne indiriyorsun dangoz arabadan...
Türkiye gibi medeni anlamda geri kalmış bir ülkede yaşıyorsa doğrusunu yapan erkektir. Her ne için olursa olsun karşındakinin hareketlerini kestiremediğini durumlarda kendi hayatının riske atmak saçmadır. Eğer şansın varsa kaçacaksın. Karşıdaki silah, bıçak çıkarsa ne olacak? Yaralasa, öldürse ki bence daha kötüsü sakat bıraksa. Bunlar dikkate alınması gereken şeyler. Cahil cesaretine lüzum yoktur.
"erkekliğin yüzde 90'ı kaçmaktır" sözüyle çelişen bir durum.Siz genede siz olun fazla cesaretli olmayın.Rakibinizi iyi tartın. ikinci bir Aksaray esnafı irlandalı boksör muharebesi istemiyor ülkemizde.
