kendini savunma çerçevesi dahilinde olduğu zaman normal olan olaydır, aksi takdirde mallık ve küçük düşmekten başka bir şey değildir. insanın neyine laf atılırsa atılsın "kötü söz sahibinindir." denip, gitmesi gerekir. ama eğer yanınızda anneniz, bacınız, sevgiliniz vs. varsa ve bu küfür onların duyabileceği bir şekilde söylenmişse, karşıdakinin ağzına sıçmak vaciptir.
bazen bir taraf durup dururken "kaşınır". sizi o kadar zorlar ki sinirden eliniz ayağınız titrer. üstelik gücünüzün ona yeteceğini bilirsiniz. o da bilir sizin daha kuvvetli olduğunuzu. ama saldırmayacağınızı da bilir. o sebepten sataşır size. işte o noktada adamı dövmemeniz, kafasını kırmamanız erdemdir. sinirinizi en fazla 30 saniyede boşaltabilirsiniz. ama yapmamanızdır sizi adam kılan. kolay yolu seçmek değildir doğru olan. orada ona vurmanız halinde bir alışkanlık kazanırsınız. kavga etme alışkanlığı. gücünüzün yettiği herkesi dövebilirsiniz. yetmediği zaman dayak yersiniz. işte bundan dolayı bir kısırdöngü başlar. belli periyotlarda ya dayak yersiniz, ya dayak atarsınız. kendi kaleminizde insanlardan saygı görür, kaliteli insanlar tarafından ayıplanırsınız. işte burada alt seviyelere düşüşünüz başlar ve engel olamazsınız. o yüzden en mantıklısıdır yumruklarınızı kullanmamak.
erkeklerin yaşamsı geren olay şiddet her zaman olmasada bazen kesinlikle gereklidir yolda manitanızla yürürken manitanıza laf atan kişiyi kemiklerini kırana kadar dövmek gibi mesela kesinlikle insana yakışmayan birşey değildir kesinlikle akıl yoksunu insanların işi değildir bu tür hitamlar kavga etmekten korkan zatların çamurlarıdır.
anlaşmazlık sonucu karşılıklı sinirlerin gerilmesi ve bunun akabinde kendini tutamayan şahısların bu sinirlerini şiddete dönüştürmesi eylemi..taraflardan biri hastanelik olmadıkça ya da araya başka insanlar girmedikçe sonlanmayan eylem..
