dupduru, saf asla karşılığında bir çıkar beklenmeyen...sinsilik, çeşitli ayak oyunları entrikalar içermeyen tertemiz bir sayfa... berrak bir gökyüzü gibi olan...
"sana olan sonsuz özlemim ve ölümsüz aşkım üzerine bir kez daha yemin edebilmek için bunca yıl bekledim" dedi genç adam. sadece platonik olan, masal gibi bir aşk öyküsü idi onlarınki. ne iflah olmaz bir azimdi; her anını, ona kavuşacağı günün hevesi ile yaşamak... tekrar içinde kaybolmayı umut ettiği; ne kadar muhteşemler dediği gözlerine bakabilmeyi özlemek...
...belki zamansız bir başlangıçtı onlarınki. ama aşkın yeri ve zamanını hangi güç belirleyebilmiştir ki şimdiye kadar? haliyle onlarda çok hazırlıksız yakalandılar. ikisininde çok sevdiği tarkan'ın "kış güneşi"şarkısındaki gibi "yanlış zaman, yanlış bahar". aşık olmak için zaman yanlış olabilirdi belki; AMA MEVSiM VE yer asla yanlış değildi. yaz mevsimi ve akdeniz. aşık olmak için en uygun ortam...
aşktan konu açılmışken, her gün yeryüzünde bir sürü insan, kendine özgü bir dilde, kendine özgü duygu yoğunluğu ile "seni seviyorum" diyor. kelimeler, sözcükler çoğaltıyor aşk üzerine aşka ait olan; veya kalbinin derinliklerine dokunuyor tek bir bakışla...
terk edilmek de var elbet aşkın kaderinde; çokça yaşanıyor dokunulan kalbin derinliklerinin sızım sızım sızladığı anlar...oldukça kederli sonsuz hüzünlü...
...ve bir papatya falı açıyor aşık olan sevdiceği için, taç yaprakların her birine soruyor: "seviyor? sevmiyor? seviyor? sevmiyor?..."
artık bilemeyiz fal açan o aşığın kısmetine ne çıkacak...
ama benim "14 şubat" öncesi sizler için açtığım papatya falında hep "seviyor" çıkıyor! sadece! yanlızca! katıksızca "seviyor"...
Bir zamanlar, bütün duyguların üzerinde yaşadığı bir ada varmış. Mutluluk üzüntü bilgi ve tüm diğerleri Aşk dahil. Bir gün, adanın batmakta olduğu duygulara haber verilmiş. Bunun üzerine hepsi adayı terk etmek için sandallarını hazırlamışlar. Aşk, adada en son kalan duygu olmuş, çünkü mümkün olan en son ana kadar beklememk istemiş. Ada neredeyse battığı zaman, Aşk yardım istemeye karar vermiş.
Zenginlik, çok büyük bir teknenin içinde geçmekteymiş. Aşk, '' zenginlik benide yanına alırmısın? '' diye sormuş. Zenginlik, '' hayır alamam. Teknemde çok fazla altın ve gümüş var, senin için yer yok '' demiş.
Aşk, çok güzel bir yelkenlinin içindeki Kibir'den yardım istemiş. '' Kibir lütfen bana yardım et!'' '' Sana yardım edemem, aşk. Sırılsıklamsın ve yelkenlimi mahvedebilirsin.'' diye cevap vermiş Kibir.
Üzüntü yakınlardaymış ve Aşk yardım istemiş. '' Üzüntü seninle geleyim.'' '' Of aşk, o kadar üzgünüm ki, yalnız kalmaya ihtiyacım var.''
Mutluluk da Aşk'ın yanından geçmiş; ama o kadar mutluymuş ki Aşk'ın çağrısını duymamış.
Aşk birden bir ses duymuş. ''Gel aşk! seni yanıma alacağım...''
Bu Aşk'tan daha yaşlıca birisiymiş. Aşk o kadar şanslı ve mutlu hissetmiş ki, onu yanına alanın kim olduğunu akıl edememiş. Yeni bir kara parçasına vardıklarında, Aşk'a yardım eden yoluna devam etmiş. Ona ne kadar borçlu olduğunu fark eden Aşk, Bilgi'ye sormuş: ''bana yardım eden kimdi?''
'' O, Zaman'dı'' diye cevap vermiş Bilgi. ''Zaman mı? Neden bana yardım etti ki?'' diye sormuş Aşk. Bilgi gülümsemiş:
''Çünkü sadece Zaman Aşk'ın ne kadar büyük olduğunu anlayabilir...''
şimdilerde yetişkin olan herhangi bir kimsede bulunmayan ve bulunmayacak olan aşktır. şarkıda geçen: ve aşk şimdi çok uzaklarda uyuyan bir çocuğun kalbidir. ve aşk şimdi çok uzaklarda uyuyan bir çocuğun kalbindedir. ifadesi çok doğrudur.
aşk için katık gereği mi duymuşlar. aşk Allah'ın yeryüzündeki tecellilerinden dir. öyle bir duygudur ki katığa ihtiyaç yok yeterince doyurucudur. sırf da gereksizdir. aşk "multifunction" bütün ihtiyacı gideren bir şeydir. aşk varsa manzara aramaz göz, ne bir çiçek bahçesi koklamak üzere... aşk varsa "sana doğru gelene şöyle dersin (şuna bakın cennet yerlerde geziniyor)."
aşk katıksızdır, tek de yaşanır sırf'lık bundan olabilir.
