muhteşem. emsalsiz katherine mansfield 'in bütün öykülerinin bir arada olduğu, türkiye iş bankası kültür yayınları , hasan ali yücel klasikler dizisi tarafından yayınlanmış 888 sayfalık hazine. mansfield evreninin sonsuz güzelliği karşısında insan hem mest oluyor, adı gibi katıksız mutluluğu, mutluluktan uçmayı tüm benliğiyle yaşıyor hem de virginia woolf'un mansfield'i kıskanmasına hak veriyor. çünkü her satırda aşık ediyor kendine, mansfield'in duyarlılığının derin okyanusu, zekasının coşkunluğu, şairliğinin özgün ve özgür ruhu. Külliyat; katıksız mutluluk , bahçede eğlence, kumru yuvası, bitmemiş öyküler, çocuksu bir şey, alman pansiyonu olmak üzere beş bölüm ve 88 öyküden oluşuyor. Külliyata adını veren öykü aynı zamanda mansfield'in 1920'de yayınlanmış orjinal adı bliss olan öykü kitabının da adı.
arka kapak açıklama:
''Katherine Mansfield (1888-1923): Yeni Zelanda’da doğan Katherine Mansfield yazar olmak için 19 yaşında ingiltere’ye yerleşti. Gündelik olayların içinden duygu dünyasına yönelen, ruhsal çatışmaların üstüne eğilen derin bir gözlem gücü ve şiirsel ögelerle süslenmiş diliyle kısa öykünün edebi bir tür olmasına önemli katkısı oldu. 1911’de yayımlanan Alman Pansiyonu yazarın düş kırıklıklarını ve karamsarlığını yansıtır. 1920’de yayımlanan Katıksız Mutluluk ile ünü daha da yaygınlaşan yazarın, 1922’de yayımlanan Bahçede Eğlence adlı kitabında ustalığının doruk notası sergilenir. Yayımlanmamış öyküleri ölümünden sonra Kumru Yuvası, Çocuksu Bir Şey adlı kitaplarda toplanmıştır.''
ve mansfield'in bliss'i ; katıksız mutluluğu anlattığı bölüm, aynı adlı öykünün başı:
''bertha young otuz yaşına varmış olsa da, tam şu andaki gibi, yürümek yerine koşmak, kaldırımda dans adımlarıyla inip çıkmak, çember çevirmek, havaya bir şey atıp yakalamak ya da hiç kıpırdamadan durup gülmek - hiçbir şeye - düpedüz hiçbir şeye gülmek- geliyordu içinden hala zaman zaman.
ne yapabilirsin ki, yaşın otuza dayanmışsa, kendi sokağının köşesini döndüğünde ansızın katıksız bir mutluluk duygusu bütün benliğini sararsa - tam katıksız mutluluk!- sanki birdenbire şu geç öğleden sonrası güneşinden ışıl ışıl bir parça yutmuşsun da göğsünün içinde tutuyormuş gibi, her zerrene, her el parmağına, her ayak parmağına ufacık kıvılcım sağanağı salıyormuş gibi katıksız mutluluk?..
'sarhoş ve kendini dağıtmış' olmanın dışında bunu açıklamanın yolu yok mu? nasıl da geri zekalı uygarlık! sanki pek ender bulunur bir keman kılıfına kapatıp saklaman gerekiyorsa niçin verilsin sana bu beden?
'
