bir mekanda yenilen yemek sonrası görebileceğiniz klasik tiptir.
bunlar üçe ayrılır;
1) normal bir insan evladı gibi parayı ödemeye çalışır. iyi niyetlidir. toplumdaki karşılığı saf insandır. bu insan candır esasında. hani iyi niyetlidir adı üstünde. kullanılmamalıdır ayrıca.
2) gösteriş için parayı ben ödeyeyim der ve bunu genelde yüksek bir ego patlaması biçimde söyler. amaç gösteriştir. şovdur. bir de hesabın miktarı arttıkça, arkadaşın sesi de artar. bu insanımız genellikle "ya bu para ne böyle hesap mı var abi", "az söylediniz, bir eksiklik olmasın" şeklinde triplerdedir.
3) parası olmadığı halde blöf yapan insan modelidir. bu insanımız çok başarılıdır, özgüveni takdire şayandır. hiç bir zaman hesap ona ödetilmez. hesap ödendikten sonra "ya abi hep böyle yapıyosunuz", "bi dahaki sefer ben ödeyeceğim" triplerine girerken içinden "oh be bu sefer de yırttık" der. ve başarısından dolayı da şahsımca tebrikleri hak eder.
