kasıntı olmayan insan derken benim icten olabildigin insanı anladıgım.
her insanla belli bir mesafeni korucan. yanında burnunu karıstırmıcan, pırt yapmıcan, tuvaletin kapısını kapıcan, aynı evde yasarken duzgun pijamalar giyicen.
ben bunları kasıntılık olarak degil de karsındaki insana saygı olarak goruyorum.
rahat insanlar senin de onların yanında rahat hissetmen icin sana alan acar.
bir insanın kendi olabilmesinden, dogal olabilmesinden, icten olabilmesinden daha guzel ne var ki?
bence insan en rahat sevdiginin yoresinde olabilmeli.
