bir üreme organı olan "am" yerine, idrarı, işemeği ve apış kokusunu hatırlatan "kasık" gibi amiyane bir sözcüğü tercih ettiğinden mütevellit cahil, nezaket fukarası ve hazda-sefada rüküş bir şahıs olduğu bellidir. ancak kaşarı küflenmeğe terketmeğe veya başkalarının yemesini beklemeğe hacet yoktur, hali hazırda kaşınmakta iken gereği yapılıp zeker, avret yerine dahil edilmeli, "ne yapıyorsun?" diye sual ederse "kes tıraşı, al dâhiline" denmelidir.
