bi tanığın ifadesine göre 26 mayıs 1828 günü nürnberg kentine adım atmış vahşi çocuk tur . bulunduğunda 17 yaşlarındadır ama tek bir hece bile söyleyemez sadece hırıltı ve inleme . çocuğun ana dili yoktur .
ve gözetim altına alınır . çocuğa kağıt kalem verilince kaspar hauser adını yazdığı için bu adla bilinir .
hauser a biraz almanca öğrettikten sonra araştırmacı şu gözlemi yazmış :
" onu camdan dışarı baktırdım . ve yaz mevsiminin tüm ihtişamıyla önümüzde uzanan geniş ve güzel manzarayı ona gösterdim . hemen geri çekildi . yüzünde bi dehşet ifadesi vardı . " ve ;
-çirkin , çirkin !
diye haykırdı .
daha sonra yeterince almanca öğrenince çocuk bu tepkinin nedenini şöyle açıklar .
pencereye bakınca gözlerimin önüne bir panjur yerleştirilmiş , bu panjura bir badanacı farklı fırçalardan çıkan beyaz , mavi , yeşil , kırmızı ve sarı boyaların hepsi karıştırarak sürmüş gibi gelirdi hep . şimdi her şeyi ayrı ayrı görebiliyorum . oysa o zaman bunları tanıyıp birbirinden ayıramıyordum .
der .
ilginçtir ki yazılı kültürde büyümediği için benlik kavramında , iç yaşamın içine girmekte zorlanıyordu .
öyle ki yazı yazmayı iyice öğrendiğinde yazdığı biyografisinde kendisinden 3. tekil şahısı kullanarak bahseder :
" kendini bildi bileli bir delikte yaşamış , her zaman ayakları çıplak , yere oturmuş ve üzerine sadece bir pantolon ve gömlek giymişti . gökyüzünü hiç görmezdi . geceyle gündüz arasındaki farkı hiç bilmezdi . uyandığı zaman yanında ekmek ve bir sürahi su bulurdu . kendisine et ve içecek getiren kişinin yüzünü hiç görmedi ."
1800'lu yillarda almanya'da yasamis, yillarca toplum icine cikarilmadigi icin sonradan medeniyet ile yuz yuze kalmis bir genc. gizemli bir sekilde ol(durul)mus ve arkasinda olumuyle ilgili cok hikâye birakmistir. baden krali oldugu bile soylenir, soylu bir aileden geldigi vesaire. avrupa'nin yetimi derler.
1828'de almanya'nin nuremberg sehrinde gozukur, elinde bir mektup vardir. farkli iceriklidir bunlar, birinde kendisini yetistiren birinden, digeri de annesi tarafindan yazildigi saniliyor.
