şimdi nasreddin hocanın yakinen tanıdığımız bir eşeği var. güzel hayvan. işte onu bir gün çalıyorlar. nasreddin hoca durumu anlayıp çıkıyor eşeğini aramaya. komşulara filan haber veriyor. komşular da bildiğin yavşak adamlar. yok efendim neymiş, sen nasıl ahıra kilit vurmazsınmış, senin nasıl derin bir uykun var ki eşeğini çalıyorlar haberin olmuyormuş, efendime söylemeyim, senin eşeğin zaten gözü dışardaydıymış (bu sonuncusunu ben uydurdum)... velhasıl nasreddin hoca her zamanki gibi fıkrayı bitiriyor: hırsızın hiç mi suçu yok?
