o sene yapılan keklerin daha bereketli olması için kek tanrısına yapılan kurbandır. binlerce yıllık bir ritüeldir. tam burda yersen esprisi yapılabilir. opsiyonel.
içinde ne bulunursa bulunsun, tahmin edilmedikçe kilo aldırma kapasitesi olsa da, küçüklük yıllarından zinde miras kalan, yaş kaç olursa olsun, mutfağa bir istikamet uğranılıp, kek harcının karıştırıldığı kasenin dibinde kaldığı görülünce, hemen ''goca'' bir kaşık alınıp, bir güzel sıyrılan güzide karışım. öyle bir durumdur ki, kişi eline kaşığı aldıktan sonra, o lezzetin verdği gazla, kaşığı fırlatır bir yerlere direk, parmakla sıyırmaya başlar, ayrıca, kasenin içinde yenmeyecek kadar karışım kalsa da, kendisini sünger-bulaşık deterjanı-sıcaksu sanan kişi, kasenin tümünü sıyırmaya çalışır, illaki bir parçanın kasede kaldığını da görünce dellenir, ''orası da kalmış, dur şurayı da aldırıvereyim'' diye de kasar da kasar...
hele de hamur kakaolu ya da muzluysa kafayı kasenin içine daldırmak ve tüm yüzünüze * bulaştırmak suretiyle saldıracağınız, bunları okurken bile ağzınızı sulandıracak muhteşem karışımdır. yalnız burada önemli nokta hamurun içinde çiğ bir yumurta olduğunu hatırlamamak, unutmaktır. aksi halde krema ne kadar lezzetli olursa olsun kusabilirsiniz.*
(bkz: sırf kasenin dibindekileri yalamak için kek hamuru hazırlamak , sonra o keki pişirmemek)
