çocukken hep akla takılan, insanı yiyip bitiren ve kıskançlığı had safhaya çıkartan durum. esnaf çocukları her nimetten faydalanıyor diye gıcık kapılır. bakkalın çocuğunun tasosu varsa "oğlum bakkal onların seçiyor tabi,kim bilir kaç paket yiyiyor" denir, kasabın oğlu şişmansa "semirmiş eşşolusu ben de her gün et yesem duba gibi olurum" diye hayıflanılır, eczacının oğlu şen şakraksa "eleman her gün içiyor tabi vitamini" olur. halbuki hiç de öyle değildir ama çocuk işte gel de anlat. velhasıl zordur esnaf çocuğu olmak.
