karşıt görüşe saygı duyulabileceğine inanmıyorum. eğer saygı duyulabilseydi benim ne düşündüğümün ne önemi kalırdı. voltaire'nin güzel bir lafı var, "düşüncelerinize katılmıyorum ama bunları dile getirebilmeniz için canımı bile veririm" (böyle bir şeydi galiba). yani demek istiyor ki, düşünce özgürlüğü olmalı, söyleyin düşüncelerinizi ama çok da fifi diyor.
insana saygı duyulur en fazla. bu durum ise onun düşüncelerini eleştirmeyi gerektirir bence.
bir insanın bir konu da görüşü olmasına saygı duyulabilir fakat her karşıt görüşe de saygı duyulamaz.
uç bir örnek olacak ama 40 yaşında bir adamın 18 yaş altı bir kız ile birlikte olmasını 'çıtır manita yapmak' olarak algılayan bir zihniyetin görüşüne saygı duyamayabiliriz.
ülkemiz de nadir bulunan madenlerden biridir. sağ sol , türk kürt diye muhabbete girmeye bile gerek yok. saygı duymadıktan sonra hepsi mantardır benim için.
benim yaptığım fiildir. Sağcı olarak her zaman bu ülkenin solculara ihtiyacı olduğunu düşünürüm. Genel olarak solcu biriyle konuşurken saygıdan ödün vermem ama yüzde doksan dokuzu saygıdan nasibini alamamış malesef. Iki çift kelime konuşamıyor, iki dakika seviyeli tartışamıyorsunuz. Hele seni tanımıyorsa annene söverek başlıyor konuşmaya.
Birçok zaman düşüncelerim solla uyuşur ama solcu onların her bokunu beğenmemi bekliyor. Ya bi siktir git ordan.
zor olan davranış biçimidir. hiç bir insan hayvansal içgüdülerini hiçe sayıp kendi görüşüne karşı bir görüşü kabullenmek istemez fakat modern davranıp saygı duyuyor gibi yaparak rol keser.
müslümanlarda ve müslüman geçinenlerde istisnai birkaç kişi dışında kesinlikle görmediğim bir özellik. "islm hşgrü dni bi kre tm mı? .s" he amk he. ben de zaten dark souls'u hiç ölmeden bitirebiliyorum.
