hararetle bir şeyler anlatan şahsiyete değer verildiğinden, anlattıklarını dinliyormuş izlenimi yaratmaktır. bu eylem sırasında sık sık kafa sallanır. anlatan soluk aldığında hemen kaçıp gidilmek istenir; ancak genelde başarısızlıkla sonuçlanır.
genellikle dalgın olduğum zamanlarda uyguladığım taktik. karşıdaki insanı gerçekten dinlemek istiyorum bazen ama kafamı kesinlikle toplayamıyorum. böyle zamanlarda ritmik hareketlerle kafamı aşağı yukarı sallayarak karşımdakine dinlendiğini hissettiriyor, kalbini kırmamaya çalışıyorum.
en büyük kabalıktır. bir insan karşına oturmuş sana derdini anlatıyor ve sen onu yavşakça dinliyor gibi yapıyor ''hı hı'' diyorsan bu senin öküzlüğünden başka bi'şey değildir. madem dinlemek istemiyorsun, delikanlı gibi söyle. şimdi dinleyemem de. az işim var, sonra konuşalım de. böyle sahte sahte dinleme. karşındaki adam sana değer veriyor ya da vermiyor. ama o an seni bulmuş karşısında anlatıyor. ha herifi sevmiyorsan bana anlatma kardeşim de. zor mu ? tabi bu fikre ve naifliğe sahip olabilmek için önce terbiye sonra saygının ne olduğunu bilmek gerek.*
