karşılaştığın her insan bir iz bırakır hayatında. sen farkında olmasan da.
kimisi anılarda bir mutluluk, kimisi hatalarla yaşanmış yolculuk...
kimisi içten bir merhaba, kimisi gereksiz bir elveda...
geçiyordum uğradım edası bile bir şeyler katar hayatımıza.
geriye dönüp baktığımızda; hoş bir seda çınlatıyorsa kulaklarımızı;
ileri atabiliriz demektir adımlarımızı.
insan biriktirebilmektir insan olmak biraz da...
ve sahip olamadığımız tek şey zamandır aslında. her şey şu anda olup biter. işte bu anı sağlıklı ve mutlu yaşayabilmektir tüm servetimiz.
aldığı her nefesin değerini bilmeli insan...
namus, şeref ve gurur için yaşıyorsak eğer;
başkalarının namus, şeref ve gururunu incitmemektir insan olmak.
ve sevgiyle çoğalan her muhabbete varım diyebilmektir dostluk...
belki bizler de sadece uğrayıp geçtik hayatından...
insanların dış mihraplarına değilde içlerine bakılabildiginde gerceklesecek soylemdir. nasil ki insan insana benzemiyorsa iç dünyalarıda benzememektedir. içlerine atılabilecek bir bakış hayatın farklı bir açısını bizlere gösterecektir.
