kaybolmaya yüz tutmamış geleneksel türk sanatlarından biri. öncelikle küstah, inatçı, benbilirimci ve benmerkezci bir kişilik geliştirilir. muhataptan daha yüksek sesle, nefes almadan konuşulur, gerekirse ayağa kalkıp mekana egemen olunur, karşıdaki saçmaladığınızı kanıtlayınca 'ben onu demiyorum ya' şeklinde demogoji girişimlerinde bulunulur. günlük yaşamda ve tv'deki tartışma programlarında örneklerine sıkça rastlanabilir.
bu konuda ankara büyükşehir belediye başkanı melih gökçek beyefendiyi tek geçerim. kendisi bu konuda bir numaradır. karşısındakini konuşmaz zayıf bir nokta buldu mu oraya saldırır ve işine gelen sorulara cevap işine gelmedi mi laf kalabalıklığı ile olayı savuşturur. bu sanatı öğrenmek isteyenler için ankara'da kurs bile açmıştır.
Televizyondaki tartışma veya talk showlarda. BU tip adamlar görünce direk sövüp zaplıyorum beni bile tv karşısında sinir eden bu herif kim bilir sözünü kestiği adamdan ne küfürler yiyordur. Sanki konuşmasa ölecek bi de dinlemeyi öğren lan.
hazır cevaplılık çoğu kişinin yapamiyacağı iştir. ancak bu sanat da hazır cevaplılık çok önemlidir. biri bir şey söyleyince anında aklına bir şey gelip hemen lafı yapıştırmak.
Sanat sanatçı ruhlu insanların çabalarıyla ortaya çıkabilen, eşsiz işler topluluğu ise eğer; karşısındakinin konuşmasına izin vermemek de bu eşssizlik duygusunu yalamış yutmuş insanlar tarafından yapılacak türden bir şey olduğu için evet... karşısındaki kişinin konuşmasına izin vermeme bir sanattır.
Ki zaten bu açıklama sonrası nasıl tanımlama yaparım bilmiyorum.
Zira bu sanatçı ruhlu insanları anlatmak epey zaman alır. Nihayetinde dinlemedikleri yığınla şey de birikmiştir içimizde, bi' başlarsak konuşmaya... susturamazlar valla!
