işte insan olmak budur.kavgasız gürültüsüz,gayet medeni bir şekilde fikirlerin savunulması ve tartışmanın sonunda her iki tarafında birbirine saygısını kaybetmemesi.bu zamana kadar toplum olarak bunu başaramadık ne yazık ki.
türkiye'nin en önemli eksiklerinden biri. yeri gelince oturup( bakınız oturup) tartışabilmeli. yeri gelince de beraber kahve içip muhabbet edilmeli. çalıştığım sahada en yakın dostlarım ülkücü, alevi-kürt, başı örtülü, atatürkçü, sosyal demokrat. (çok ciddiyim) ve herkes karşısındakinin hassasiyetini bilerek davranıyor. üç yıldır en ufak bir tartışmamız olmadı. aman nazar değmesin.
karşılık küfür veya hakaret edilmediği sürece, oldukça keyifli olan durumdur. insanın kendi görüşündeki muhtemel çelişkileri veya yanlışları görmesini sağlayabilmesi dolayısıyla, kişinin düşünce gelişiminde de etkilidir.
bunu kavgasız küfürsüz yapanlar tarafımdan sevgiyle kucaklanırlar.kendi görüşüne saplanıp kalmamak ve görüşünü genişletmek için sık sık yapılası eyledir.
