gece olan hadisedir...
bulunduğumuz apartmana yeni taşınmışız, yeni bir site, yeni insanlar... bu durumun getirdiği heyecanla eve yerleştik, aradan 2 hafta geçti geçmedi, ben sigara içmek için geceleri odamın penceresini kullanıyorum.
neyse böyle cama çıkıp gecenin saat 1inde 2sinde sigara içiyorum. aradan 3 gün geçti ben gene aynı şekilde tiryakiliğimi devam ettiriyorum, tam o sırada birde ne göreyim! karşı apartmanda, tam karşı camda: esmer, kara gözlü bir kız var! yüz hatlarını pek göremesemde oda benimle beraber sigarasından nefes alıp üflüyor, sonra bir heyecana kapıldım ''acaba içeri mi girsem? ayıp olur mu?'' diye kendi kendime soruyorum, sonradan bu sorularımın malca olduğu kanaatine varıp. sigaramı içmeye devam ettim, ta ki benimle beraber oda camını kapatıp içeri girene kadar.
aradan 1 hafta filan geçti, biz kızla her gece kesişiyoruz, ben arada sigaramın ucundaki hafif alevi karanlığın içinde sallandırıyorum, bakıyorum oda hemen benimle beraber hareketime karşılık veriyor hemde aynı şekilde! acayip bir heyecan sardı ki sormayın, kızdan hoşlanmaya bile başladım... bu 1 haftanın sonunda, ben bu kızla nasıl tanışıcağıma düşünmeye başladım. sokakta filan hiç görmüyorum. sonra annem içimdeki sesi duymuş gibi ''oğlum şu aşureleri karşı apartmandaki komşulara dağıtsana, hem kaynaşırız, hemde iyi olur, benimde biraz belim ağrıyor da'' annemin bu sözüne hiç huyum olmadığı gibi ''evet evet'' diyerek karşılık verdim, aldım aşureleri elime doğru karşı apartmana yollandım. aşurelerin hepsini (o kızın bulunduğu daire hariç) dağıttım. sonra o dairenin kapısına geldim, çok heycanlıyım, bir yandan da kendi kendime soruyorum '' ulan gecenin karanlığında ya beni tanımayıp tüm o kesişmeleri görmezden gelirse'' diye. neyse bir cesaretle çaldım. karşıma 55 yaşlarında bir adam çıktı.
+buyur evladım.
ben:
heee, şey abi ben aşure getirmiştim de.
+he he he saolasın, bekle tabağını getiririm şimdi.
ben:
tamam tamam sorun yok.
+al bakayım, saolasın. siz yeni gelen ailesiniz değil mi?
ben:
evet evet.
+ne o oğlum evimi çok bu beğendin ne bakıyorsun?
ben:
dalmışım abi, ben gideyim artık.
+gelsene oğlum, bir çay içerdik, torunlarıma benzettim seni. yalnızlık zor iş, evde tek başına oturmak...
ben:
tek mi? nasıl? esmer bir kız yok mu bu evde?
+hee?
ben:
tamam tamam iyi günler abi.
cevabı aldıktan sonra binbir şaşkınlıkla eve yollandım. sonra geceyi beklemeye koyuldum. gece saat 1 olunca tekrar cama çıktım. bu sefer sigara yakmadan biraz karşıya baktım. ardından, telefonumun ışığını yüzüme tutunca karşı camda gördüğüm yüze(bu ben oluyorum) küfrederek, tekrar sigaramı yaktım...
birkaç sene öncesi.. her gece yatmadan önce odamın penceresinden bir sigara içer öyle yatarım. bir gün dikkat ettim, karşı binamızda bir pencere de ben ne zaman sigara içiyor olsam * birisi aynı anda benimle birlikte sigara içiyor, ben içeri girene kadar da kaybolmuyordu. fakat karanlıkta seçilmiyordu bu sigara arkadaşımın hatları. her gece aynı şeyi yaşar olduk ve ben git gide merak ettim bu şahsı. acaba neye benziyordu? beklediğim beyaz atlı prensim yoksa o muydu? gibi soruların içinde boğulurken sıcak bir temmuz akşamı bu ızdıraplı merakım, merak ettiğim şahsın evdeki bütün ışıklarını açarak kendisini göstermesiyle son buldu. tam tarif etmeye dilim varmıyor ama özetle 50-55 yaşlarında kel, göbekli, 1,50 - 1,60 boylarında ve çizgili pijama giyen bir amca olduğunu görmemle acı bir şekilde son buldu. o görüntüyü gördüğüm anda içtiğim sigara, o penceremde içtiğim son sigaram oldu.
yok öyle bir şey, peş peşe 3 sigara içen tipler biliyorum karşı apartmanda balkona çıktığımda. ben sadece balkona çıkmış ve temiz hava almış oluyorum, onlarsa ciğerlerini kirletmiş oluyor.
