insan hakkettiği gibi yaşıyor bence. ben şimdi bu kadar yakınımda birine şiddet uygulasam kendime eziyet sayarım. bu kişi beni nasıl sevebilir ki? onda bıraktığım tek şey fiziksel acı ve belki de bir yerleri moraracak. sonra suratıma nasıl bakacak? gücü yetmediği için kin duyacak, kuyumu kazmak için çabalayacak. beni kötüleyecek, içten içe her gün küfür edecek ve bu benim en yakınım olacak.
akşamları birlikte cinsel arbede yaşadığım kadına bu yüzden vuramam ben. bu en başta bana saygısızlık, hayatıma zulümdür.
dayım olur kendisi. Bi gün benim yanımda dövmüştü, çocuktum o zaman, yaş 8 falan... Hayatımda ilk defa şajit olmuşum öyle bir şeye ki benim annemle babam en hararetli kavgalarında bile birbirlerine hayatım diye hitap eden insanlar, neyse kadını dövdü bu dayım denen göt. Sebep de el bezini sofraya koymamış... sonuç olarak dayımın oğlu geçen yaz evlendi. Kız 3 ay sonra bunu terk etti evden gitti amk. Sebep de tokat atması. Kızın Hakkıdır, iyi yapmıştır. Helal olsundur. Bu sabah aradı kuzenim, görüşelim dedi, yok dedim aslan, ben karısını elinde tutamayan adamla görüşmem dedim, o sözüm çok koymuş. Akşam kandilini kutlamak için dayımı aradım, sen bizim oğlana neden böyle diyo, dayı dedim boşver... la ben bu entryi böyle yazmicaktım konu nerelere gitti ya... Laf lafı açtı resmen amk.
