Semptom geliştirmiştir, bazen bu semptomlar kişiyi dağılmaktan koruyan şeylerdir. Semptomun bir görevi vardır.
buradaki kişinin de semptomu onu dışarıdan ya da karısıyla ters düşmekten - daha fenası ödipal çatışmalarından - korumaktadır. Şöyle bir vaka hatırlıyorum, aynı tarzda bir adam karısından korktuğu için eşi olmadan dışarı çıkamıyor. Kendisi nevrotik. Sonrasında terapist bu semptomu kaldırıyor kişi dışarıya çıkmaya başlıyor. Sonrasında daha kötü bir hal alıyor hem suçluluk duygusu hissediyor hem de ötekiyle karşılaşınca ötekinin arzusuna sahip oluyor. Terapideki söylemleri " dışarda çok seksi kadınlar görüyorum, onlarla birlikte olmak istiyorum " şeklinde değişiyor. Ardından telkinlerle boşaltılmış karısının figürü tekrar kendisine gösteriyor ve suçluluk duygusu yaşıyor.
Siz tabi erkeklik suretini takıyorsunuz belki kendinize ama o suretin bomboş olduğunu bazılarımız biliyor. Bu poz kesmenin hiç böyle olmadığını gördüğünüzde yani karısı izin vermediği için dışarı çıkamayan adamın jouisance'ını gördüğünüz de bu Jouisance'ı kendiniz yaşayamadığınız için yansıtma mekanizmasını kullanıyorsunuz. Yapmayın, içimizdeki kadın ve erkekten öte bir şey olduğumuzu size anlatmama gerek yok.
bu konu aslında sadece bu kadar ama bir tık daha inecek olursak üşenen adamdır. zor değil ikna etmek, karın yav sonuçta normal bir insan değil, daha rahat etmen gerekir.
