Nemrud'un ateşi Hz. ibrahim aleyhisselamı yakacak haberi duyulunca,
günlerce uzakta olan bir karınca ağzına aldığı su ile hızla koşmaya başlıyor.
onu gören başka bir karınca, kendi hal lisanı ile soruyor:
- Hayrola çok telaşlısın bu halin ne? deyince, su ile koşturan karınca cevap veriyor:
- ibrahim aleyhisselamı nemrut ateşe atıyormuş, yetişip onun ateşini söndüreceğim, diyor.
Soran karınca bu hale gülüyor ve diyor ki:
- Sen bu gidişle oraya varamazsın, varsan bile Nemrut'un ateşinin yanında senin ağzındaki suyun ne kıymeti var.
Onu sen söndüre bilir misin? diyor. gayretli ve inanclı karınca cevap veriyor:
- Oraya varamayacağımı, varsam bile ateşi söndüremeyeceğimi bende biliyorum.
Ama hiç olmazsa ibrahimi sevdiğimi isbat için çalışır, koşarım. Oraya varamazsam bile bu yolda ölürüm, diyor.
ormanlar kralı aslan, kendisine en büyük hediyeyi getiren kişiye vezirlik görevini vereceğini duyurur. Bütün hayvanlar hediye götürmeye başlar. Karıncanın da hediye götürdüğünü gören karga " sen karıncasın en fazla ne götürebilirsin ki ? " demiştir. Karınca ise oldukça sakin bir tavırla " olsun " demiş.
