satırlarıma evliliğin ne kadar çok fedakarlık istediğini vurgulayarak başlamak istiyorum, bu entariyi bu başlığa girmesi için 'aglama duvarinda gulesim geldi' den rica ettim. kendisine teşekkür ederim. "iyide sen kimsin lan yarrağım" diyenleri duyar gibiyim siktir edin kim olduğumu yazacaklarımı kulağınıza küpe edin yeter. başka birşey istemiyorum.
bu karıköylü lafını evlenmeden önce de evlendikten sonra da çok kullanmışımdır. karıköylü olanların neden böyle olduklarını karıköylü olunca anladım. evlilikte; hep bana rabbena biyere kadar. ilerde evlenmeyi düşünürseniz empati kurmayı öğrenmeden evlenmeyin sonra başınız çok ağrır. evlilik dışarıdan göründüğü gibi kolay ve eğlenceli değil yavrularınız uğruna kara murat benim moduna giriyorsunuz, sürekli fedakarlık istiyor, sorumluluk istiyor. saçlardaki kılları bırakın götteki kılları bile ağartıyor. işin para pul ile alakası en fazla %50 dir, yani para var huzur var demeyin evlilikte geçerli değildir. gamsız kamber iseniz bu yazdıklarıma sadece gülün hatta osura osura gülün.
gençlerbirliği taraftarının azofeifa ve beşiktaş taraftarının quaresma için yaptıkları tezahüratın ritmiyle söylenirse kulağa daha bi hoş gelen, sadece evli olan erkekler için kullanılmayan bir sözcük.
