Korku filminden fırlamış olması muhtemel, hızla uzaklaşılması gereken insandır... düşünsenize; arkadaşlar toplanmış, kartopları havada uçuşuyor, herkesin yüzünde anlamsız bir mutluluk... bizimki ne yapıyor peki? Yerden alıp ağır hareketlerle topak haline getirdiği karı avuçlarının arasında kendi yüzüne gömüyor! Öyle kalıyor bir iki saniye... sonra arkadaşlarının bakışlarını cezbediyor bu hareketsizlik, bu suskunluk... ağızlardan süzülen nefeslerden başka hareket yok! Sonrası daha fena... bizimki basıyor kahkahayı! Karlar süzülürken yanaklarından... Çenesi yırtılırcasına gülüyor! Kirpiklerinden dökülürken taneler... Susmuyor kahrolasıca! Duvarlarında yankılanıyor tebessümü apartmanların!!!
