uçsuz bucaksız bir uçurum oluyor
yürek; gelen korkuyor,
giden ise görünmüyor.
tüm bu kayboluşların ardından
insan ister istemez haykırıyor:
"kayıp aranıyor!"
"hiç keşfedilmeseydi ele ele
tutuşmak, keşke sadece gözlerimizle
kirletseydik birbirimizi. işte o zaman
gözyaşlarıyla ödeyebilirdik kirli
geçmişlerin bedelini."
