insanların cahillikleri ile övündüğü bir dönemde yaşadığımız için bazen olmanız gereken kişidir. geçen okula cumhuriyet yazarı bir adam geldi, biri sordu hocam bize tavsiye edebileceğiniz kitaplar var mı? yazar: ben kitap okumam diye kasıla kasıla cevao verdi. şimdi durum bu yani türkiyenin entellektüel takılan tayfasının bir kısmının okuduğu gazetenin yazarı bile cahilliği ile övünüyor düşünün mesleği gereği bilgi birikimine ihtiyaç duymayan insanları ve onlarla tartıştığınızı. bu yazdığımı cumhuriyet gazetesine karşı yazmadım , zamanı tarafı, hürriyeti hepimiz biliyoruz zaten. sadece başıma gelen bir olaydı.
ne yazıkki günümüzde tek kutuplu insan yetiştiriliyor. misal avrupaya bakın neredeyse 200 yıldır işte bu diyebileceğiniz bir filozof çıktı mı? yok! neden yok peki? çünkü eskiden doktor ressamdı, avukat düşünür, fabrika da işçi tiyatrocuydu. şimdi nasıl? hepimiz sistemin kölesiyiz ve profesyonel olduğumuz meslek dalından başka bir şey düşünmüyor , cahilleşiyoruz. daha iyi , başka bir dünya olabileceği fikri aklımızın ucundan geçmediği için, nasıl bir dünya olmalı sorusunu kendimize sormadığımız için okumuyoruz, düşünmüyoruz. o bakımdan bazen insanların suratına tokat gibi çarpıp gerçeği göstermek lazım bazen cahil diyebilmek lazım. kimse kusura bakmasın.
