Çekirdekli karpuzla da hiç bir derdim yok. Severim. Ama karpuzun çekirdeklerini ayıklamak benim için terapi gibi bir şey. Bana iyi gelen bir tarafı var. Çok seviyorum karpuz çekirdeği ayıklamayı.
"karpuz kavun benim meycelerimdir"
aga ben bu iki meyveyi yazın kahvaltıda peynirle yerim. sıcak günlerde akşam yemeğimde bunlar olabiliyor.
fekat asıl önem verdiğim kısım, bunlarınçeşitli şekil ve desenlere sahip olanlarını yetiştirebilmektir.
şimdiye kadar başarılı olamadım. internetten renk renk çeşit çeşit ata tohumu buluyorum ama asla cimlendirip, o desenleri göremedim. çimlenmiyorlar.
biz sadece alacalı ve siyah karpuzu biliyoruz di mi?
aga ne desenler ne şekiller var.
beyaz karpuz var bi kere. bembeyaz kabak renginde.
siyahın çeşitli tonları var ve farkı hissedebiliyorsun.
şekil olarak ta çok farklıları var.
upuzun olanı yusyuvalark olanı.
resmen hastasıyım.
kavunlara hiç girmeyelim. çıkamayız. o kadar çok.
misal topatan kavunu. otur seyret, kokla. o derece güzel.
Deneyimlerime dayanarak söylüyorum, arkasındaki delik ne kadar ufaksa o karpuz iyidir. Sanırım deliğin ufaklığı karpuzun büyümesiyle alakalı. Bir de sesi önemli, tok olmalı.
Karpuz, yeşil kabuğuyla gizler derin sevda,
içinde kırmızı, tatlı hatıralar saklar rüya.
Yazın sıcağında, serin bir köşede otururken,
Her diliminde kaybolur kalbimde bir özlem daha.
O tatlı suyu, yudum yudum içtiğim anda,
Biter gibi gelir, sanki zaman durur o anda.
Her lokmada bir hüzün, bir sevinç, bir yara,
Karpuzun dilimlerinde, hayatın acı tatlarıyla yanar.
