öğrendiğim kadarı ile ülkemizin belli kesimlerinde başvurulan bir yakıştımaymış bu. benim duyduğum ise manisa yöresine ait. karpuzu dilim dilim, güzelce kestikten sonra atılacak kabukta kalan bildiğin karpuzu yiyenlere eşek diyorlarmış. sebep malum, toynaklılara verilir ya bu kabuklar, hesapta irite edecekeler. bir de pis pis sırıtma olayı vardır.
tabi bu durumu anlatırken bu davranışta bulunmayanları tenzih ederim. ayrıca genel bir yargı ile de bölgesel bir yaklaşım içine girmemekteyim, sadece kültürel eleştiri diyelim.
şimdi bu karpuzun kesilen parçası ve kabuğunda kalan fazlalık aynı karpuzun değişik yerleridir. yani kast edilen yer kabuğa geçiş yeri değildir. bu iyi idrak edilmelidir. atılacak kabuk üzerine kalan karpuzcuk ne kadar olursa olsun artık olarak ayrılmışsa eğer eyleme geçildiği anda "eşek" diye damga yemektesinizdir.
bizim ülkemizde milletin götü çok bilir. karpuzun ortasını yerler gerisini atarlar, ızgarayı bol buldu mu kusana kadar et yenir, ekmeğe hayır denir. böyle hususiyetle şükre göz kırpılmaz buldumu yağlı kapıyı. türlü ziyan, israf içerisinde bulunanlar bu hareketlerinin farkına da varmazlar. şükretmenin tadını alamazlar. bir laf vardır kral olmak ve baba kesmekle alakalı, insanların bu nefs düşkünlüğü bana bunu hatırlatıyor hususiyetle.
