1940 ile 1945 yılları arasında, ikinci dünya savaşı ile birlikte gelen ekonomik kriz sırasında yapılan uygulamadır. her aileye üzerinde belli miktarda pul bulunan karneler dağıtılmış ve alabileceği ekmek miktarı belirlenmiştir.
çocukluğumda babannemim anlatmasıyla kafamda yer etmiş olgu. o zamanlar bildiğim tek karne ilkokul karnesi olduğu için, karnesi iyi olanlara daha çok ekmek, zayıfı olanlara daha az ekmek verildiğini sanıyordum. zor günler olsa gerek, acılı günler...
transkripti sofraya ortu yapmak gibi bir eylemdir. karne gunu okula gidilir, karne beklendiginden kotu cıkar, ama atsan atılmaz satsan satılmaz. biraz oyalandıktan sonra okul cevresinde gunes byby derken evin yolu tutulur. daha sokaga yeni girmisken annenin balkondan salladıgı parayla hemen bakkala sapılır, gidip ekmegin en alası secilir ve karnenin arasına sarılıp onemsiz bir kagıt susu verme seklınde gercekleşir.
Babam yarın sabah ekmek almak için 25 yıl önce kullandığı karnesini arıyor arıyor bulamıyor. Fazla karnesi olan var mı sözlük? Ya da bize de iki ekmek alacak biri?
