Geçmişte kalan heyecan.
Karne günü uyuyamazdık biz.
"Acaba felsefeci 1 puan verir mi, matematikçi kanaat notu kullanır mı, müzikçi 10 verse takdir gelir..." falan.
Şimdi benim çocuklara bakıyorum heyecan falan yok.
Çünkü hangi dersten kaç gelecek, takdir mi teşekkür mü alacaklar hep biliyoruz.
E devlet midir e okul mudur oradan bakıp söylüyorlar.
Yahu eskiden okuldan kaçardık biz, şimdi çocuklar teneffüse çıksa mesaj geliyor.
Böyle okul mu olur, böyle eğitim, öğrencilik mi olur?
Şimdi çocuklar okulun tadını çıkaramıyor.
Karneyi değiştirirdik biz.
Çamaşır suyu ile silerdik kırık notlarımızı, devamsızlık günlerini silerdik.
Piçliği bile okulda öğrendik.
Ya şimdikiler?
Mal bir gençlik yetişiyor işte böyle böyle. Hayattan bihaber bir nesil var şu an.
Velhasıl konu nerden nereye geldi.
Karne heyecanı falan yoktu bizim çocuklarda bu sabah.
Üzüldüm onlar adına ve bizim ne şanslı bir nesil olduğumuzu düşündüm yol boyu...
çocuklardan çok ebeveynleri saran heyecandır. hediye alınacaktır, başka ebeveynlerin çocuklarının karne sonuçlarıyla sidik yarıştırılacaktır nihayetinde.
