düşünce özgürlüğü ile, başkalarının kutsal değerlerine, saygı-sevgi beslediği kavram ve varlıklara, yaşadığı ülkenin özüne-örfüne-adetine-inanışına saldırmak arasındaki farkı anlamamış olmanın sonucudur.
sen kalkıp kafana göre benim değerlerimi aşağılayamazsın. benim atamdan dedemden iletilerek gelmiş bilgimi küçümseyip, hangi ajandan, hangi gizli servisten üretildiği belli olmayan bilgilerini, ukala ve yargılayıcı bir tavırla üzerime saçamazsın.
madem ki bu ülke bu kadar kötü, biz böyleyiz kardeşim, çekip gidebilir isteyen.
ha, ya sev ya terket değil bu. gelip derdini adam gibi anlatırsan dinler herkes, misafirperver insandır türk dediğin, misafirine saygısızlık etmez. ama her şeyin bir sınırı var.
sen nihal atsızı beğenmeyebilirsin, ama putperest bir kafirdir dersen, bu saldırıya girer. özgürlük sınırlarının dışındadır.
üst üste, defalarca, kardeşimiz dediğimiz azerbaycan ile ilgili başlıklarda futbol takımından halkına, yönetiminden ideallerine sallıyorsun. tamam düşünceni ifade et. ama organize bir şekilde, üst üste yaptığın zaman, meselenin görüş ifade etmek değil, saldırmak olduğu anlaşılıyor.
12 puan vermek dışında bir işe yaramıyorsun diye sallıyorsun, madem bilmiyorsun, gel abilerin anlatsın. azeriler ile nasıl bir ticaretimiz olduğunu, nasıl bilgi ve teknoloji paylaşımı yapıldığını, ortak askeri tatbikatları öğretsin sana. ama senin derdin bilgi paylaşmak, bir şey öğrenmek değil, saldırmak, saldırarak popüler olmaya çalışmak.
ne yazık ki gençlerimizin önemli bir kısmı, türk olmaktan sanki utanır halde. türklüğü eleştirmek popüler olmuş. ama burada değil kardeş. biz uyumuyoruz, hala ayaktayız.
