canı çikolata çeken adamdır. evdeki karısı yemektir. her zaman çikolata yemek istemez insan, ama yemeğin üzerine yendiği zaman çok iyi gelir. yemek her zaman yenir ama çikolata her zaman denk gelmez.
olaya 'becermek' olarak bakılıyorsa zaten hiçbir sorun yok demektir. nitekim, bir insan evladı karısını becermez; onunla sevişir! olaya böyle bakılıyorsa ha karısını becermiiiş, ha kapıdaki eşeği!
becerikli bir şahsiyet olmakla beraber, her bir parmağında farklı meziyetler olduğundan da şüphe yoktur. hatta öyledir ki; şerefsizlerin önde gidenlerindendir.
karısı olayı öğrendikten sonraki açıklamalarıda enteresandır bu adamın.
- valla ben yapmadım. (yemedi)
- yaptım ama bi sor neden yaptım? (neden yaptım mına koyim)
- kazara oldu. (muza basınca ayağım kaydı. oda tam karşımdaydı, öyle birleştik. yer mi acaba?)
- zaten kadın değildi. (iyicene bok ettik)
- başkasıda beni becerdi. ödeşmiş olduk. (dönülmez akşamın ufkundayım)
- uçkuruma hakim olamadım işte. başka ne söyleyeyim ki? ( lan bunu içimden söylemem lazımdı)
