istemsiz olarak uygulanan eylem. Sonradan da pişman olunur. "Ne bok bi herifim lan ben !? Üç yaşında ki çocuğa bağırıyorum, allah belamı versin o zaman" demenize sebep olabilir. *
yaşları birbirine yakın olanlar ve aynı ortamı paylaşanlar için, doğal bi durum. ama olaya ana ya da baba müdahele ederse çok kötü oluyor lan. irezil ediyorlar herkese.. abouuv, şimdi hatırladım bak hepsini. yaşananların ardından arkadaşlar 3- 5 gün taşak geçerlerdi bizle.. insan içine çıkmak biraz cesaret isterdi o vakit lakin, bekle ki unutsunlar anasını satayım.. mecbur çıkardın bi yerden sonra.
misal oyun oynuyosun mahallede ve kardeşinle sen rakip olmuşsun.. düşün hele biraz neler olabileceğini. ya da düşünme anlatalım en iyisi.
misket.. ah o misketler, ah o dizmeceler, kuyular.. ömrümü yedi her biri..
neyse..
dizmece dedim ya hani, hıh! o oyun favoridir işte genelde. hemen hemen herkes bilir. oynayan kişilerin hepsi yere belli sayıda misket koyar, hepsi yan yana olacak şekilde.. sonra baş belirlenir ve sıralamaya göre herkes yapar atışını. icraası böyledir.
işte kardeşimle biz en çok bu oyunda kavga ederdik.. ama ne etmek.. mahalle inlerdi lan, o derece.
+ aha başı vurdum! sıyır hasan hepsini (ortağına sesleniyo ibne)
- ne başı lan? baş öbür taraftı.. sen sonu vurdun! yerden 1 den fazla alırsanız oyarım sizi olm. (çirkefliğe bak)
+ sittir lan sonu vurmuşum.. baştı işte görmedin mi? ali sen söyle la, baş ne taraftı?
- mızıkçılık yapmasana olm! vurduğun kadarını al işte. döverim bak ikinizi de!
+ yok yeaa! gel de döv lan yiyosa! başı vurduk biz, sıyır hasan yeri!
- aha karşı geliyo bana.. gel lan buraya ibne!
+ hadi bi vur.. hadii!
- al .minakoduum!
+ anaaa, bittin lan sen şerefsiz! hasan dal la!
- durun lan.. tek tek gelinsene delikanlıysanız yavşaklar!
stop!
kavga esnasında çıkan seslerden dolayı, bi kaç meraklı teyzenin yanında annem de çıkmıştır cama;
/ safiyee o dooşenler kim gıız?
* seninkiler yine!
/ jadehgil mi?
* hieee!
* hiiii! jadeeeehhh eve gelin, kavga etmeyin olum!
yine stop!
tabii anneyi duymak ne mümkün o hengamede. bi süre daha bağıran anne çareyi dışarı çıkıp, olaya fiziksel olarak müdahele etmekte görür.
* siz yine mi dövüşüyonuz ha? allah belanızı vermesin sizin.. saçımı başımı ağarttınız! ama durun siiiz, yetti artık. akşama babanıza hesap vereceksiniz!
+ - anne nolur söyleme ya babama! valla bi daha kavga etmicez! n'oluur anneee!
gibi şeyleri çok yaşadık biz. mahalleli normal karşılıyodu artık. bi ara cingan çocuğu sandılardı bizi, yeni taşındığımız dönemde. sonraları, babanın da baskısıyla adam olmaya başlayınca değişti bu düşünceleri.
velhasılı kelam; kardeşle kavga etmek güzeldir. normaldir hatta.. ama ana babaya yakalanmamak şartıyla..
her evin olmazsa olmaz eylemidir. ileride ayrılık durumunda (kardeşlerin kendi yuvalarını kurması, askerlik, üniversiteye gitme) en çok bunlar özlenir, hatırladıkça kederlenilir. kavgada edilse, kardeş özlenesidir.
atasporumuzdur. geçmişten bugüne hep edilir hep edilir. ebeveynler de asla kavga etmediğini sandıkları kardeşleri ibret olsun diye parmakla gösterir. halbuki elalemin çoocuğu bizim gibi senin önünde niye kavga etsin ki? git bir de evinde gör.. ancak ikisi de kızsa kardeşlerin şiddet içerikli bir kavga da pek enteresan olmaktadır. zira kafasını tutup sokak kapısına vurmak ya da uçan tekmelerle biribirine saldırmak çeşitli hareketler dahilindedir. ancak; yıllar geçip de o bir zamanlar ensesine vurup lokmasını aldığınız sümsük kız kardeş uzamanakta ve boynuz kulağı yavaştan geçmektedir. hobbit ablanın da aklı biraz başına gelmiş,biraz da tırstığından kavgalardan yavaşça elini ayağını çekmiştir.
Stres atmaya birebir olan eylemler bütünüdür. Eğer abi sizseniz güçlü olmak zorundasınız, küçük kardeşe karşı bir otorite kurmak zorundasınız, yoksa işiniz iş bi bakmışsınız ufak kardeşiniz size iş buyuruyor, işte bu yüzden güçlü olmalısınız *
kardeşle kavga etmek kadar sizi siz yapan bir olay yoktur dünyada. ya da vardır bilemiyorum.. tuvalete gidip sçarken bir yandan da şarkı söylemek olabilir. bilemedim. çok..
kardeş bildiğiniz üzere karındaşınızdır. olaya burdan başlamak elbette saçma çünkü etimolojik yapısına bakmak değildi niyetim. niyetim elbette geyik yapma..bıdbıdı.. öhm. neyse konumuza dönersek; kardeş yalnızlığınızda size arkadaş olan tek kişidir. bazen de düşmanım olsa yapmaz lan dediğiniz şeyleri size yapan gtün en önde gidenidir. e haliyle de kavgalar eksik olmaz.
birgün hiç unutmam çok pis dalaşmıştık. hani horozlar dalaşırya. ya da köpekler... aynen öyle işte. sebep neydi tam olarak hatırlayamıyorum ama büyük ihtimalle skindirik bir hadiseden dolayı kavga etmişizdir. kesin yani. bunla önce bir iki vuruştuk. sonra baktım olmıcak bu geçirdikçe geçiriyor yumrukları sırtıma ben buna bir daldım. sen ne ibnesin lan allah'ın gtü diyerekten. kafa göz girmişim. sırtını ısırdım en son. kartal pençesi diyorum bu hamleme. rakibimi etkisiz hale getiriyorum bu hareketimle. çok güvenirim köpek dişlerime. neyse kanattım bunun sırtını. bu biraz geri çekildi, sonra, sinirden damarı atıyor boynunda görebiliyorum o derece, sonra işte gözlerinden yaş akarak ve avazı çıktığı kadar bağırarak üstüme bir koşmaya başladı. maymun gibi atladı kafama.ve en sevdiğim ve yeni aldığım tişörtümün yakasından çektiği gibi şeklini şemalini bozdu. artık tişörtüm silek bezi çekmecesindeki(evet evimizde silek bezi çekmecesi var.) yerini alacak kıvama gelmişti. ben, ben mi ne yaptım. birden bire bütün gücüm emildi sanki. hayata ve insanlığa kahrettim.kavga boyunca o kadar yumruk yedim, saçım çekildi bu kadar acı vermemişti. gözyaşlarım birer inci misali döküldü yanaklarımdan. sonra acılı br ifadeyle kardeşimin yüzüne baktım. o da durumu anlamaya, tepkimi kestirmeye çalışıyordu. kardeşimin yüzüne bakıp;
beeaan bonuuu yenii olmıştıııııaaaaooom oğğllllllooom!!! diye böğürdüm. sümüklerim ağzıma kaçtı bazılarını a bilerek ben yalıyordum. ağlarken iyi gidiyor. neyse. bu mortal kombatvari dövüş sahneleri yaşanırken annem mi nerdeydi? ben de bilmiyorum ama bu haykırışımı duyup geldi. ikimizin de kıçına tekmeyi vurdu. zaten kavga bitmişti. ikimiz de sakinleştirici niteliğindeki dayağımızı yiyip uyumuştuk.
yemek yemek gibi, su içmek gibi, yaşamak gibi, bazen tuvalete çıkmak gibi çok çok doğal birşeydir. olmazsa olmazdır. bir suratına tükürmediğiniz kalır kavga sırasında, aradan birkaç saat geçer hiçbir şey olmamış gibi devam edebilirsiniz gülüşmeye .bunu herhangi bir arkadaşınızla yapsanız geri dönmek için hiç şansınız olmaz. kıymetlidir kıymetli...
bugün en ağır şekilde yaşadığım olaydır. davranışlarını artık düzeltmesi gerektiğini ve annenizin babanızın da fazla yüz verdiğini düşünerek haddini bildirme olayı şeklde gerçekleşebilmesiyle birlikte herhangi saçma şeylerden de ufak tefek yada büyük tartışmalar olabilir.
bazen fziksel yönede kayabilir bu tür kavgalar.
ama ne olursa olsun en sonunda haklı olsanız bile üzülürsünüz, ne de olsa sizi en iyi o anlıyacaktır ve o sizin kanınızdandır ne kadar onun iyiliğini istesenizde..
adeta bir hobidir. özellikle abiler için kız kardeşlerine bulaşmak, onları kızdırmak hatta kavga etmek çok eğlencelidir. bi keresinde kız kardeşimi aşırı kızdırdığımda o bana tokatları sıralarken kahkahadan öldüğümü onun gülmeme kızıp daha hırslı vurmasını hatırlarım hatta.
ata sporumuzdur. babam amcamın kafasını nasıl yardıysa aynı yerden devam ediyoruz. hele evde yalnız kaldıysak bitmeyen kavga başlar. öyle bir dövüşmek ki saatlerce... bir gün artık yorgunluktan öleceğimiz bir anda kardeşim bana demişti ki:
- ya yeter artık biz niye dövüşüyoruz ?
+ ...
- unuttun mu ?
+ evet.
- televizyon izleyelim.
yıllarca her gün, aşırı dozda yapılan fakat öğrenci seçme sınavının bittiği günden bu yana (9 yılı doldurdu) iki düşmandan ziyade iki kardeş, iki dost olduğumu bildiğim ve ablamla ettiğim kavga türü.
Aynı şehirde değiliz kardeşimle ama her geldiğinde ilk bir saatten sonra başlar kavga. Ya da telefonla birbirimizi aradığımızda iki dakika geçmeden kavga yine başlar ve birimiz kapatırız diğerinin yüzüne telefonu.
Tamamen farklı karakterlerdeki iki insanız.aslında hala da birimizin evlatlık olduğunu düşünmüyor değilim.
Belli etmez ama benden de çok korkar. Yediği haltları benden saklayabilmek için türlü planlar yapsa da her seferinde yediği, yemeye çalıştığı haltları anlarım ve yine kavga yolu görünür. Evrendeki en çok kavga eden kardeşler olduğumuzu iddia edebilirim sanırım.
Üç dört yıl önce en büyük kavga sebebimiz kısaca şöyle olmuştu.
Lisede çok yakın olduğum arkadaşım muhammed kardeşimin okuduğu liseye geçiş yapmıştı. Ama hala daha muhammedle görüşüyorduk. Birgün benim okuluma ziyarete geldi. Benim de aklımda kardeşimle ilgili biraz şüpheler vardı açıkçası. Muhammedle de çok yakın olduğumuz için her derdimizi paylaşırdık falan. Neyse ben buna kardeşimin okulda nasıl olduğunu falan sordum. Sevgilisi var mı falan işte. Yüzü değişti gülmekle ciddiyet arasında yoo falan dedi ve o deme ifadesiyle bir şeyler olduğunu anladım zaten. Neyse birkaç gün ısrar ettikten sonra başladı anlatmaya. Muhammedin mahkemelik olduğu bir çocukla sevgiliymiş. Ve çocuk muhammedi tehdit ediyormuş. Morbeyiin öğrenmeyecek yoksa mahkemede şöyle olur, böyle olur falan. (Bak plana bak sen). Ve o çocuk birde utanmadan proje ekibime girmiş haberim yok. benim projemde gönüllü olarak çalışıyor. Sonuç ayrıldılar ve muhammedin dava meselesi de halloldu.
Beni bu kadar sinirlendiren olay ise sevgilisi olmasından öte Muhammedi tehdit etmeleri, ve beni de aptal yerine koymaları. Ha tabi o çocuğa olanlar ve kardeşimle Kavga içeriğine gelirsek ağır şiddet içeriyor. 13-14 yaşında çocuklar var sözlükte o yüzden anlatmaya gerek yok.
kardeşiyle kavga etmeyen hiç kimse yoktur.. çocukluktan ergenliğe kadar kavgalar devam eder.. belli bir yaştan sonrada kendiliğinden kayboluyor.. o yüzden normaldir çokta şey yapmayın.
kardeşle kavga edersin 5 bilemedin 10 dakika sürer küslüğün. ama bazen de bir iki gün sürdüğü oluyor ama barışınca da öncekinden daha iyi olursun. kardeş candır be.
Osmanlı tarihinin en tartışmalı ve dramatik konularından birisi olan “Kardeş katli” uygulamasının kök nedeni.
- neden kavga ediyor neyi paylaşamıyor bu şehzadeler bre lala başı? Sesleri te amasya dan payitaht a kadar geliyor.
+ hünkârım tahtı paylaşamıyorlar.
- himm.
