dün başıma gelmiş hadisedir. sen adamı kardeşimdir anne, severim, şöyle iyidir böyle hoştur,diyerek annene anlat. adam annenin yüzüne bakmasın.
ne güzel karşılaştık, görüştük, annemi yanı başımda görünce "hadi görüşürüz" deyip arkasına bile bakmadan kaçtı. ne diye kaçtın, diye sorunca zeytinyağı gibi üste çıkıp, kaçmadım demesi de cabası.
telafi sınavına iyi çalışacakmış bilmem ne. taktım sana bir kere, yüzlük kağıt versen kalacaksın bu sınavdan.
o değilde o şaşkın haline annemle epey güldük. çok yaşa e mi?
