komik bulanların dahi kendisine itiraf etmesi gereken gerçektir. arkadaş ne var bu ahmet kural ile murat çemcir de bilmiyorum. o basit ankara şiveleri, ağza alınmayacak küfürleri, aşırı basit esprileri, dizilerindeki senaryo ve diyalog basitliği bana hiç komik gelmiyor. ama insanlar bunlara deli gibi gülüyor. büyülenmiş gibi. hani bende mi problem var diye düşündüm, hani ben mi geri zekalıyım falan bir ihtimal ama onu da eledim. hadi ben geri zekalıyım, hayatta bir şeyler başarmış, gayet zeki bulduğum, gerçekten iyi yerlere zekalarıyla gelmiş arkadaşlara sordum, aynı tepkiyi aldım. onlar da gülmüyor. ama benim "herkes" yerine " herkez" yazan canım çocukluk arkadaşım bunlara anırarak gülüyor. heyt deseler gülüyor. nefes alsalar gülüyor. o gülünce ben kendimde sorun aradım hep ama artık sorunun bende olmadığını düşünüyorum.
bu adamlar da dizileri de filmleri de gram komik değil. sahneleri de diyalogları da repklikleri de çok saçma. youtube'tan şimdi bir çoğuna baktım. yok arkadaş komik değil. he ben kendimi gülmemek için koşullamadım da. ön yargılı da değilim. gayet neşeleneyip, güleyim diye açtım. ama somurtarak izledim. tuhaf.
Kardeş payı'nda bir çok diyalog o kadar seri ve yakın espriler barındırıyor ki cümlenin başında gülmeye başlayınca sonundaki şakaları kaçırıyorsun. Mizah zeka gerektirdiği zaman güzeldir.
Bu arada herkes yerine herkez yazmadığım halde gülüyorum.
