(bkz: hz. yusuf ve kardeşleri)
(bkz: habil ve kabil)
Çok eski zamanlardan günümüze gelen bir durumdur. Özellikle uzun süre ailenin tek evladı olarak kalmış, anne babasının sevgisini doyasıya tadan çocuklarda, eve yeni bir kardeş gelmesiyle ortaya çıkar. Yapılması gereken çocuğa hâlâ biricik ve özel olduğunu hissettirebilmektir. Anne ve babanın çocuklar arasında taraf tutmaması, çocuklardan birini gözbebeği yapmaması gerekir.
kulağa hiç hoş gelmeyen, şahit olunduğunda hayretler uyandıran çok çirkin bir duygudur. normal standartlarda bir bireyin, özgür ruhlu ve her istediğini yapabilme cesaretinde olan kardeşini kıskanması gibi bir örnek verilebilir.
kıskanırsın ama kendine bile itiraf edemezsin. seni öne çıkaran ne kadar özellik varsa hepsini ikiye katlayarak arkandan geliyordur, resmen küçük sandalin dalgalarını yok eden dev gemi gibi, kürek çekmeye mecalin kalmaz lan. o mu kardeş ben mi belli değil, tabi sonra içinden maşallah maşallah deyip, çok mutlu olursun kardeşin sonuçta ama hafif bir sızıyı kimse ikna edemez.
bu küçükken de böyleydi, ders çalışırken masaya oturamaz, doktora götürdük manyak gibiydi sözlük, hayır tamam benim de böyle bir geçmişim var ama bu daha bir denişik, eğitim hayatının ilk iki yılı masaya oturtamadık, sonra pes ettik zaten. sonra büyüdü filan bu, olum o kadar öğrenci oldum bende, biliyoruz bu işleri, 99.86 ortalama ne lan? hayır okulunu da biliyorum manyak bir okul o okuldan o not çıkmaz yani hayatım boyunca hiçbir yazılıdan 100 alamamış biri olarak o not ne? bide bunu tesadüfen öğreniyorum.
biz çocukluğumuzu harcamışız onu diyorum her zaman kardeşimi gördükçe. tek sosyal aktivitem tenefüste bahçede kames top oynamaktı, kız bale okullarından teklif alıyor, on beş farklı dans okulunda vakit geçiriyor, iki yabancı dili de benden daha iyi, münazaralarda artistlik yapıyor, yüzme okulundan sıkılıp azıcık da baskette takılayım diyor, çekirdek voleybol takımına seçilmiş zaten, kızım senin kalem tuttuğunu görmüyoruz sen ne ara hikaye ödülleri alıyorsun eve madalyalarla geliyorsun? o notlar ne az bi sakinleş psikopatlaşma diyemiyorsun. yeni nesil hayatını yaşıyor lan olan bizlere oldu, ne varsa bu doksan küsürlüleri vurdu.
bide çok güzel be şimdi konuştuk daha bi güzelleşmiş. allah'ım ona daha fazlasını ver ama, `kardeş payı denen bişey yok mu dinimizde de ona verdiklerinden azcık bana da versen, valla kıskanmayacağım.
Bebeğin gelişiyle beraber tamamen ilgisiz bırakılan çocuk, anneden uzaklaşabilir.
Artık sevilmediğini ve istenmediğini düşünerek depresyona girebilir.
içe kapanabilir,oyun ve yemek düzeni bozulabilir, ayrıca uyku sorunları da başlayabilir.
Huzursuz ve mutsuz görünebilir. Çevresindekilere öfkeli tepkiler vererek sakinleşmekte zorlanabilir. Baş ağrısı, mide bulantısı gibi psikosomatik belirtiler görülebilir. anne ve babaya çok büyük rol düşer bu safhada.
Dünyada ilk cinayet ve ilk ölüm sebebidir.
Habil kabili kıskançlık sebebiyle öldürmüş,
Yusuf'un kardeşleri de,
kıskançlık sebebiyle onu kuyuya atmıştır.
eğer hayatınızdaki en iyi dostunuz kardeşinizse gerek kalmayan davranıştır.. he onlada oluyorsa birşeylerin irdelenme zamanı gelmişte geçiyordur.. silkelenmekte fayda vardır..
hemen hemen her evde görülen kardeşler arasında olan anne baba paylaşamama durumudur.bunu genelde büyük kardeş başlatır.zamanında etkisiyle bebek büyüyüp aklı ermeye başlayınca oda bilmediği bu oyuna dahil olur.burada en onömli görev ebeveynlere düşmektedir.kardeşler arasında ki bu çekişmenin devamı onlara bağlıdır.
