kardelen:
direnişin öyküsü. özgürlüğe kucak açan kar çiçeği kardelen.kışın ak ayazlarına, ak ateşlerine bürünen , yakasında küçücük bir hayatı taşıyan, yorgun, ayak izlerine boyun eğmeyen kar çiçeği...
bostancı lunaparkından kadıköy istikametine gelirken minibüs caddesi üzerinde yolun sağında bulunan dürümcünün ismidir. özellikle gece alkol alımından sonra kesinlikle gidilmesi ve tadılması gereken bir mekandır.
bir telefon çığlığıyla yalnız bir güne uyandım
bir an
nefessiz kaldım
dün de yok yarın da yok
sonsuz bir şimdi içimde o an
nefessiz kaldım
başka türlü birşey bu yalnız seni
isteyen başka türlü bir şey bu
sen gelsen aniden
kardelen uçup gittin elimden
peki yine döner misin
sen kardelen
açı versen yeniden
beni hala ister misin
aynı cümleyi on kere okurum bir şey anlamam
çünkü aklım hep sende
eski bir rüya uğruna başka bir rüyaya tutundum
keşke anlasan sende
başka türlü birşey bu yalnız seni
isteyen başka türlü bir şey bu
sen gelsen aniden
kardelen
ahh kardelen uçup gittin elimden
peki yine döner misin
sen kardelen
uçu versen yeniden
beni hala ister misin
Kar yağdığı halde çiçek açabilen bitkilerden biri olan Kardelenin, bu denli soğukta canlanmasına neden, soğanıdır. Kardelen Soğanı, donun ulaşamayacağı kadar toprağın derinliğinde olduğundan, oradaki sıcaklıktan faydalanarak, havanın birazcık ısınmasıyla birlikte filiz sürer. Kardelen'in yüksekliği,10-20 santimetre arasında olup, her taç yaprağının ucunda küçük, yeşil bir nokta vardır. Bu bitkiye, çimenlik yerlerde, akarsu yataklarında ve ormanlarda rastlanır.
Görükle Köyü'nde çokcana karşılaşılabilen harf dizlemesi* kendisini kah bir yemek salonu kah bir site olarak da görebiliriz, o kadar da şirinciktir ki evleri, kalma dışarıda uyu, fakat o dur ki pek bi soğuk olur dikkat etmek lazım çıkarken söz alamk lazım gerekirse, kendin yak kendin ısın yapılmalıdır, telkin edilir.
"Ne senden fazlayım
Ne senden az
Aynı macerada ayrı biraz
Gözle biçim biçim
Kalple anlar içim
Ayrı gayrı olmaz
Sen yoksan ben hiçim" gibi hoş ezgilere sahip şarkı...
diğerleri gizlendiği halde harabeler arasına,
sen tek başına ayaktasın.
açmışsın kollarını gökyüzüne doğru,
umut olmuş yağıyorsun bulutların arkasına,
kök salmışsın derinlere çehren dupduru,
iz kalır dokunsam teninin beyazına.
aşmışsın duvarları, ölü yığınlardan oluşan.
hayat vermişsin şu uyuşuk toprağa.
ilk sen gelmişsin, yazık belki ilk sen gideceksin,
fakat her açan kardelenle yeniden yeşereceksin.
eğitim fakültesinde okuyan öğrencilere boş boş gezinen iktisadi idari bilimler fakültesi öğrencilerince koyulan lakap. fekat batak masasında tak tuk koz çeken idealistlikten uzak bir tipe kardelen demek gomik oluyor.*
teoman'in o albumunde yer alan belki de gelmis gecmis en iyi teoman parcasidir. her dinledigimde zihnimde 90larin sonlarina ait flashbackler cakar. sonlarda fondaki ciglik efektleri ayri bir duygu katar parcaya. nedendir bilmem ama teoman hayranlari da (bkz: yagmur) ile birlikte bu parcaya buyuk haksizlik etmektedirler.
