benim başıma çok gelen bir olaydır. bu korkumu yenemiyorum. nefes almakta zorluk çekiyorum, elimi ayağım birbirine karışıyor. çok korkunç birşey. o an bir ses duymak, birine dokunmak yetmiyor. bir ışık arıyorsun, küçük bir ışık. öleceğini düşünüyorsun, bu karanlıktan bir felaket geleceğini düşünüyorsun ve sonunda yıpranıyorsun. özellikle, bir anda elektrik direkleri dahi tüm ışıklar söner ya, işte o zaman, tam korkunun doruk noktasında olursun. yaşamayan bilemez. tedaviyle geçecek gibi değil yoksa!