bu akşam karanlığa düşmanımmış gibi duruyorum; oysa ki yalnızlığımda yoldaşım olurdu hep, yanında kalırdım, onunla ağlardım, karanlığında uzaklaştırırdı beni tüm dertlerimden, üzüntülerimden ve sıkıntılarımdan ama bugün istemiyorum karanlığıda, siyahı da. bugün özlemim sanadır ey aydınlık, ey parlaklık . şimdi sen avut beni sen yoldaşım ol yalnızlığıma, kimsesizliğime ve sen tut ellerimi.
ışığınla kaybet beni bu yerlerden; bu sahte, anlamsız ve boş dünyadan, bir an için nefes alayım seninle, bir an için hür yaşayayım seninle. kimse gelmesin yanımıza ve kimse görmesin beni ve gözyaşlarımı...
sakla beni en aydınlığında, koru beni o bembeyaz kanatlarınla. kimse ulaşamasın yanımıza. yalanlardan, yalancılardan uzak olsun, hep uzak olsun...