insan görmediği zaman, zifiri karanlıkta kaldığı zaman her şeyi daha iyi duyabiliyor ve tüm kokuların farkında olabiliyor. ve sonra hayalgücümüz aklımızdaki türlü türlü korkuları uyandırmak için adeta avazı çıktığı kadar bağırıyor.
15 yaşımdayken gittiğim izmir'deki hayvanat bahçesinde tanıştığım bilge bir fil ile üzerine kelam ettiğim kavram.
file; karanlığın kötülük ile anılmasından olan rahatsızlığımı dile getirdim. karanlık kötü değil, insan ona kötülük atfediyor ve yanlış yapıyor dedim.
fil de hortumuyla beni sırılsıklam ıslatarak bu dediğimi onayladı. ve şöyle devam etti:
-evet haklısın. karanlık, sizin zihninizle yarattığınız bir kötülük imgesiyle yapışmış durumda. henüz kainatta kutsal saydığınız o ışık var olmadan önce derin bir karanlık mevcuttu. her yeri örten, kaplayan ve her yerde soluk alan bu karanlık, ışığın vücut bulmasıyla yırtıldı. yani kainatın ilk sahibi karanlıktı. ve kainatın ilk sahibi de " kötülüğü çağrıştırmayı" hiç hak etmiyor.
fil ile aynı fikirde olduğuma sevinmiştim. ne de olsa o bilge bir fildi.
benim karanlıklarıma daha vakit var, ben karanlıklarımı söylediğimde,
karanlığı artırmanın yeni yeni yollarını aramaya başladık. daha ücra yerlere saklanıp boyalarımızı çıkardık, etraf sessizdi, ellerimiz.
ellerimiz taşla dolu, yarına hazırlanmak için. o gün ağlamak gün boyunca sessizliği anıp acıyan gözlerle kemiklerin arasında yıkık, kaçmak
gerekecek karanlıklara, akşam üzerine yakın, öğleden sonra bir saat herkesin suskun olduğu bir anda uzakta buradan, evden uzakta
olduğun bir an gelecek ki...
Karanlık göremediğin kısımdır. iyi ya da kötü görebildiğin herşey ama gerçekten görebildiğin herşey aydınlık, tereddüt aydınlatılan şeyin gölgesidir. Bazen gölgelere boyun eğemezsin karanlıkta kalmamak için. Bazende gölgelere boyun eğersin karanlıkta kalmak pahasına. Kısaca kişi karanlığıda bilir aydınlığıda. Ama bazen karanlık taraf cazip olabiliyor.
Yalnızlığın dostu, gecelerin en güzel hediyesidir. Uykuya dalma anahtarı, hayal kurma tahtıdır. Simsiyah bir ortam olarak görülmesine karşın çok farklı yorumlanır. Kasvet, korku, stres de getirebilir; mutluluk, heyecan da. Bazen karanlıkla paylaşırsın her şeyi. Kısacası sözlük, karanlık benim dostumdur.
Sevmem ben karanlığı. Suçlu insanlar gelir aklıma. içi karanlık ruhu karanlık insanlar gelir. Mutsuz insanlar gelir aklıma ve onlar için hiç bisey yapamayisim gelir.
Sevmem ben karanligi. icinde, golgelerinde sakladiklarindan korkarım. Sanki biri görünmeyen bir hep peşindeyiz gibi hissederim. Elini uzatan omuzumdan tutup yakalayacakmis gibi hissederim.
Alışamadım gitti karanlıkta uyumaya ki 26 yasinda bir insan olarak bu çok saçma.
