Desem ki, "Karanlık beni kaplasın,
Çevremdeki aydınlık geceye dönsün." Karanlık bile karanlık sayılmaz senin için,
Gece, gündüz gibi ışıldar,
Karanlıkla aydınlık birdir senin için.
139mezmur/ 11-12
Zifirisi makbul olan ışıksızlık hali. Aydınlıktan daha fazla şey görebildiğim, madden ışıksız olsa da manen aydınlık olabildiğim bir şey karanlık. Daha yazacaktım elektirik geldi amk.
Sevmem ben karanlığı. Suçlu insanlar gelir aklıma. içi karanlık ruhu karanlık insanlar gelir. Mutsuz insanlar gelir aklıma ve onlar için hiç bisey yapamayisim gelir.
Sevmem ben karanligi. icinde, golgelerinde sakladiklarindan korkarım. Sanki biri görünmeyen bir hep peşindeyiz gibi hissederim. Elini uzatan omuzumdan tutup yakalayacakmis gibi hissederim.
Alışamadım gitti karanlıkta uyumaya ki 26 yasinda bir insan olarak bu çok saçma.
Yalnızlığın dostu, gecelerin en güzel hediyesidir. Uykuya dalma anahtarı, hayal kurma tahtıdır. Simsiyah bir ortam olarak görülmesine karşın çok farklı yorumlanır. Kasvet, korku, stres de getirebilir; mutluluk, heyecan da. Bazen karanlıkla paylaşırsın her şeyi. Kısacası sözlük, karanlık benim dostumdur.
Karanlık göremediğin kısımdır. iyi ya da kötü görebildiğin herşey ama gerçekten görebildiğin herşey aydınlık, tereddüt aydınlatılan şeyin gölgesidir. Bazen gölgelere boyun eğemezsin karanlıkta kalmamak için. Bazende gölgelere boyun eğersin karanlıkta kalmak pahasına. Kısaca kişi karanlığıda bilir aydınlığıda. Ama bazen karanlık taraf cazip olabiliyor.
benim karanlıklarıma daha vakit var, ben karanlıklarımı söylediğimde,
karanlığı artırmanın yeni yeni yollarını aramaya başladık. daha ücra yerlere saklanıp boyalarımızı çıkardık, etraf sessizdi, ellerimiz.
ellerimiz taşla dolu, yarına hazırlanmak için. o gün ağlamak gün boyunca sessizliği anıp acıyan gözlerle kemiklerin arasında yıkık, kaçmak
gerekecek karanlıklara, akşam üzerine yakın, öğleden sonra bir saat herkesin suskun olduğu bir anda uzakta buradan, evden uzakta
olduğun bir an gelecek ki...
