en büyük korkum.
eger tek başımaysam hemen gözlerimden yaş süzülmeye başlar. saat gecenin kacı olursa olsun dışarı atıyorum kendimi
bi karanlık korkum var onda da rahat vermiyor canım anam koymuş başıma şarjlı gece lambası tarzı bi şey, korkamıyorum.
Hayır ona rağmen korktuğumu da söyleyemiyorum ki
Bazı bünyeleri çocukluklarında tir tir korkutan bir kabusken, eşşek kadar olduklarında artık etkilemeyen hatta karanlık sevdalısı oldukları gibi bir gerçeği barındırır.
Çocukken gece çişine, annemi, babamı ya da kardeşimi uyandırırdım şimdi ise ancak zifiri karanlıkta uyuyabiliyor hatta uyku maskesi takıyorum iyi mi?!
Artık öcüler benden korkuyor beee! Ehehehe...
