Çöller ülkesinde, ölüler gölünün yakınında,
sessizliğin aysı ufkunda
bu tuz kıyıları sokuluyor düşünceme.
Neden bu gri sudan aynaya
kurşun ve ceset rengi aynaya süzülüyor ruhum.
Bazı çığlıklar duyulmalıydı. Çığlıklar ise yok.
Çadırlara vurulmalıydı,
develer yüklenmeliydi alacakaranlıkta.
Ama her şey sessiz.
Çöl yaklaşıyor ölüm kıyılarıyla usuldan.
Kımıldamıyor durgun su.
Yalnız ruhum göz atıyor bu cüzamın,
bıkmak bilmeyen yorgun kanatların
gri enginliğine.
yine güzel bir Pär LAGERKViST şiiri.. Aytekin KARAÇOBAN tarafından çevirisi yapılmıştır.
